نقش عناصرغذایی و پارازیتوئید در برهم کنش بین شته جالیز و زنبور پارازیتوئید Aphidius matricariae
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 144
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-12-1_003
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
برای فهم بهتر راهبردهای پایدار مدیریت شته جالیز (Aphis gossypii Glover (Hemiptera: Aphididae)) ضروری است که نقش نیروهای رو به بالا و رو به پایین بر پویایی جمعیت آن تعیین شود. در مطالعه حاضر، اثرات کوددهی (نیروهای رو به بالا) و پارازیتوئید (نیروهای رو به پایین) روی نوسانات جمعیت شته جالیز و پارازیتوئید آن (Aphidius matricariae Haliday (Hymenoptera: Braconidae)) بررسی شد. یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور کوددهی (۰، ۵/۰ و ۱ گرم از یک کود کامل در بوته در هر نوبت کوددهی) و رهاسازی اولیه پارازیتوئید (۰، ۲ و ۱۰ عدد ماده یکروزه و جفتگیریکرده A. matricariae در هر قفس) انجام شد. آزمایش با یک گیاه خیار ۵ هفتهای و ۱۰ حشره بالغ شته شروع و پس از یک نسل شته، مادههای یکروزه جفتگیریکرده زنبور به قفسها معرفی شد. تیمارها چهار بار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی تکرار و در محیط ثابت استاندارد نگهداری شدند. تعداد شته و زنبور بالغ زنده بهطور هفتگی تا اتمام دو نسل کامل پارازیتوئید ثبت شد. نتایج نشان داد که افزایش سطح کوددهی، موجب افزایش تراکم جمعیت شته جالیز و درصد پارازیتیسم آن شد، ولی تاثیری روی اندازه جمعیت پارازیتوئید نداشت. همچنین، رهاسازی پارازیتوئید منجر به افزایش تراکم پارازیتوئید و درصد پارازیتیسم شد، ولی باعث کاهش اندازه جمعیت شته جالیز شد. برهمکنش دو فاکتور تنها روی جمعیت شته جالیز تاثیر داشت. این یافتهها نشان میدهد که نیروهای رو به بالا و رو به پایین نقش مهمی در تنظیم جمعیت شته جالیز ایفا میکنند که باید در مدیریت این آفت لحاظ شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه فیروزی میاردان
گروه گیاه پزشکی، پردیس دانشگاهی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
جواد کریم زاده اصفهانی
بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران
احد صحراگرد
گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :