ارزیابی کارایی مزرعه ای نانوکپسول فرومون جنسی کرم گلوگاه انارEctomyelois ceratoniae (Lep.: Pyralidae)
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 10، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 120
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-10-3_005
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
کرم گلوگاه انار مهم ترین آفت انار در برخی کشورها از جمله ایران است. استفاده از فرومون جنسی از روش های پایش و کنترل این آفت است. جزء اصلی فرومون شبپره گلوگاه انار، (Z, E)-۹,۱۱,۱۳-Tetradecatrienal، ناپایدار بوده و جلبکنندگی شبه فرومون آن، (Z, E)-۷,۹,۱۱-Dodecatrienyl format، نیز کمتر از فرومون جنسی است. فناوری نانو می تواند نقش مهمی در افزایش کارایی فرومون ها از طریق رهاسازی تدریجی داشته باشد. در این تحقیق با هدف افزایش پایداری فرومون جنسی این حشره در شرایط باغ، ضمن تهیه نانوکپسول حاوی جزء اصلی فرومون جنسی آفت، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوکهای کاملا تصادفی با دو فاکتور نوع جلبکننده (شامل نانوکپسول حاوی فرومون جنسی و پخشکننده تجاری شبه فرومون) و زمان تعویض جلب کننده (شامل یک، دو، چهار و هشت هفته) انجام شد. بر اساس نتایج فرمولاسیون نانوکپسول حاوی فرومون جنسی کارایی بهتری نسبت به شبه فرومون داشت. میانگین تعداد نرهای جلب شده به نانوکپسول حاوی فرومون جنسی در زمان های تعویض آن شامل یک، دو، چهار و هشت هفته به ترتیب ۹۳/۱، ۷۴/۱، ۵۱/۱ و ۶/۰ حشره در روز بود؛ اما میانگین تعداد افراد نر جلب شده به شبه فرومون در زمان های مذکور بهترتیب ۱۷/۱، ۸۹/۰، ۵۶/۰ و ۱۴/۰ حشره در روز بود. همچنین، نانوکپسول فرومون تا ۴۹ روز و پخشکننده شبه فرومون تا ۲۱ روز قابلیت جلب حشرات را داشتند. با توجه به نتایج این تحقیق نانوکپسول فرومون جنسی این آفت برای پایش و کنترل این آفت توصیه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیرحسین دانای طوس
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
شهریار جعفری
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
بابک حیدری علیزاده
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
حسین فرازمند
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :