کارآیی چند حشره کش در کنترل برگخوار چمن Spodoptera cilium در شرایط آزمایشگاه و مزرعه
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 10، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 98
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-10-3_002
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
پروانه برگخوار چمن، Guenée Spodoptera ciliumیکی از آفات چمن در فضای سبز مناطق جنوبی ایران و بسیاری از کشورهای جهان است. در این پژوهش، اثر چند حشره کش شامل ایندوکساکارب، فن والریت، دیفلوبنزورون، ایمونیت® و بیتی در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی علیه لاروهای کرم برگخوار چمن مورد بررسی قرار گرفت. زیستسنجی های آزمایشگاهی روی لاروهای سن سوم با روش غوطه ورسازی برگ در محلول سمی در دمای ۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۶۰ درصد، دوره نوری ۱۶:۸ ساعت انجام شد. نتایج نشان داد مقادیر LC۵۰از کم به زیاد مربوط به حشره کش های ایمونیت® (آلفاسایپرمترین+ تفلوبنزورون)، ایندوکساکارب، دیفلوبنزورون و فن والریت،۴۸ ساعت پس از تیماربه ترتیب ۷/۲۷، ۶۰، ۸/۱۸۷ و ۰/۱۰۵۷ پیپیام بود. در آزمایش دوم، برگهای چمن به روش غوطه ورسازی برگ در غلظت های توصیه شده حشره کش ها و نصف آن ها تیمار شدند. سپس، تلفات لاروهای سن دوم و چهارم برگخوار روزانه تا پنج روز شمارش شد. بیشترین درصد تلفات لارو سن دوم، یک روز پس از تیمار مربوط به غلظت توصیه شده ایندوکساکارب، فن والریت و ایمونیت® به ترتیب با میانگین ۰/۱ ±۰/۹۹، ۳/۲ ±۰/۹۲، و ۰/۱ ±۰/۸۹ درصد بود؛ در همین زمان بیشترین درصد تلفات لارو سن چهارم به ترتیب توسط غلظت کشنده ایمونیت® و ایندوکساکارب با میانگین ۰/۲ ±۰/۵۸ و ۹/۵ ±۰/۵۶ درصد بود. بیشترین کاهش درصد خسارت در آزمایش صحرایی، ۱۹ روز پس از سمپاشی به ترتیب در غلظت توصیه شده ایمونیت® و ایندوکساکارب و ۰/۱ ±۰/۶ و ۰/۰ ±۰/۲۸ درصد بود. با توجه به نتایج، حشره کش های ایمونیت® و ایندوکساکارب به خوبی توانستند باعث کنترل جمعیت و کاهش خسارت S. cilium شوند و میتوانند در برنامههای کنترل این آفت استفاده شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرضیه حاتمی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
علی اصغر سراج
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
معصومه ضیائی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مهدی مهرابی کوشکی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :