نقش معلمان در بهبودبخشی کیفیت بهتر نظام آموزشی

امروزه همگان بر اهمیت نقش انسان ها در سازمان پی برده اند و از آن به عنوان سرمایه ای یاد می کنند؛ که بهره وری سایر سرمایه های سازمان به میزان خبرگی و دانش گر بودن آن بستگی دارد. استفاده صحیح از سرمایه انسانی مستلزم توجه به شرایط روحی، روانی و پیچیدگی های وجودی انسان ها و ایجاد بسترهای مناسب برای شکوفایی استعداد آن هاست. یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در بهره وری و بهبود سرمایه انسانی، که تعهد عاطفی است. هدف این پژوهش بررسی روابط بین تاب آوری معلمان، تعهد عاطفی با نقش میانجی بهبود سازمانی است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بوده که اطلاعات از طریق پرسش نامه جمع آوری شده و برای تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و الگوریتم حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده شده است. بعد از برازش مدل های اندازه گیری و ساختاری به برازش کلی مدل پژوهش پرداخته شده و فرضیات، مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان می دهد تعهد عاطفی بر تاب آوری معلمان تاثیرگذار است و بهبود سازمانی تاثیر تعهد عاطفی بر تاب آوری تعدیل می نماید.

کلیدواژه ها:

نقش معلمان ، تاب آوری ، نقش میانجی ، بهبودنظام آموزشی.