ارزیابی اثرات فضایی عوامل تاثیرگذار محیطی بر فراوانی تصادفات درون شهری شیراز به روش بیز فضایی مبتنی بر فاصله اقلیدسی و همجواری
محل انتشار: فصلنامه مهندسی عمران فردوسی، دوره: 36، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 98
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CIVIL-36-2_001
تاریخ نمایه سازی: 4 شهریور 1402
چکیده مقاله:
عوامل محیطی ساخته شده یکی از مهمترین علتهای تصادفات درون شهری است. در این مطالعات نشان داده است که علاوه بر دادههای تصادف که دارای ناهمگونی فضایی هستند عوامل تاثیرگذار در تصادف نیز دارای همبستگی فضایی هستند. هدف اصلی این مطالعه ارزیابی اثرات فضایی عوامل تاثیرگذار محیطی بر فراوانی تصادفات درون شهری شهر شیراز، ایران در سطح هر ناحیه ترافیکی میباشد. نتایج مطالعه نشان داد مدلهای مبتنی بر فاصله و همجواری به منظور ارزیابی اثرات فضایی دادههای تصادف و عوامل موثر بر آن در سطح هر ناحیه ترافیکی از دقت بیشتری نسبت به مدلهای رگرسیون وزن دار جغرافیایی برخوردار هستند. همچنین شاخصهای تنوع کاربری اراضی و دسترسی به سیستم حمل و نقل عمومی تولید شده در گام اول در افزایش فراوانی تصادفات تاثیرگذار است و در هر ناحیه ترافیکی هایی که میزان این شاخص بالا باشد، احتمال رخداد تصادف بالاتری وجود دارد. در هیچ یک از مطالعات قبلی اثر توامان عوامل محیطی تاثیرگذار دسته ای در برآورد فراوانی تصادفات درون شهری همچنین مقایسه بین مدلهای آمار فضایی مبتنی بر ماتریس وزن دار جغرافیایی و مبتنی بر فاصله همجواری با رویکرد بیزی انجام نشده است؛ بنابراین لازم است در تصادفات درون شهری بررسی گردد. نتایج این مطالعه میتواند به منظور بهسازی اقدامات ایمنی درون شهری و همچنین برنامه ریزی توسعه و اقدامات آینده شهری برای مدیران و برنامه ریزان شهری حائز اهمیت باشد.
کلیدواژه ها:
عوامل محیطی ، تصادفات درون شهری ، اثر فضایی مبتنی بر همجواری ، اثر فضایی مبتنی بر ماتریس فاصله ، بیز فضایی
نویسندگان
محمد صدیق باور
گروه تخصصی عمران راه و ترابری و حمل و نقل، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی نادران
برنامه ریزی و مهندسی حمل و نقل، دانشکده مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
محمود صفارزاده
دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران