بررسی کلینیکی جایگذاری ایمپلنت فوری همراه با غشاء بیولوژیک بلافاصله پس از کشیدن دندان
محل انتشار: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد، دوره: 30، شماره: 1
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 95
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMDS-30-1_019
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: جایگزینی دندان های از دست رفته با ایمپلنت های دندانی تاخیری یک روش درمانی پذیرفته شده و استاندارد است. بهرحال تا کنون مطالعه ای در رابطه با ارزیابی درمان ایمپلنت های فوری با شرایط مطالعه حاضر انجام نشده است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه: ۱. ارزیابی امکان جایگذاری ایمپلنت های دندانی در داخل حفرات کشیده شده دندانی بلافاصله بعد از کشیدن دندان بدون استفاده از مواد پیوندی و با استفاده از غشاء محافظ بیولوژیک ۲. ارزیابی کلینیکی درمان بعد از جایگذاری فوری ایمپلنت ها با این روش ۳. ارزیابی تغییرات در عمق و پهنای دیفکت های حول ایمپلنت ها همچنین تغییرات فاصله کاوراسکرو تا کرست استخوان بعد از جایگذاری فیکسچرها و ارزیابی کارآیی این روش در حفظ ارتفاع و پهنای ریج آلوئول است. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که از نوع قبل و بعد بود، تعداد ۵ ایمپلنت در ۳ بیمار بلافاصله پس از کشیدن دندانها جایگذاری شدند ایمپلنت ها از نوع پوشش دار هیدروکسی آپاتاتیت ساخت کارخانه Dyna بودند. پارمتراهای زیر در ابتدا و در مرحله دوم جراحی در ۶ نقطه دور هر ایمپلنت اندازه گیری شدند: عمق و پهنای دیفکت های دور ایمپلنت و فاصله کاوراسکرو تا کرست. سپس نقش پارامترهای ابتدای مطالعه روی فرم نهایی دیفکت ها با استفاده از آزمون های آماری t زوج شده و رگرسیون چندگانه مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: عمق و پهنای دیفکت ها به ترتیب mm۴/۳ (۹۰%) و mm۸/۱ (۵/۹۴%) بهبودی نشان دادند.بهبودی در پهنا و عمق دیفکت ها ارتباط منفی با پهنا و عمق اولیه دیفکت ها داشت. بعلاوه فاصله کاوراسکرو تا کرست در ابتدا اثر قابل توجهی در کاهش پهنای دیفکت در فاز دوم جراحی داشت. ثبات اولیه در مرحله اول جراحی یک اثر مثبت و قابل توجهی بر روی عمق باقیمانده دیفکت در مرحله دوم جراحی داشت اگرچه اثرش بر روی پهنای دیفکت مثبت بود اما از نظر آماری قابل توجه نبود. مکانهایی با ثبات اولیه، یک کاهش ده برابری در فاصله کاوراسکرو تا کرست از خود نشان دادند که از نظر آماری معنادار نبود (۰۶۴/۰=P). نتیجه گیری: جایگذاری فوری ایمپلنت های Dyna از نظر بالینی از موفقیت قابل پیشگویی برخوردار است. بعلاوه ثبات اولیه ایمپلنت ها در اینچنین مکان هایی اگرچه ضروری به نظر نرسید اما برای سهولت پرشدن دیفکت های دور ایمپلنت مهم به نظر می رسد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهزاد هوشمند
استادیار گروه پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
محمود تمیزی
استاد گروه پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مهرداد رادور
دانشیار گروه پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :