بررسی فراوانی آسیب های فک و صورت در بانوان رزمی کار شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور در سال ۱۳۸۲

مقدمه: از آنجا که ورزش های رزمی در زمره ورزش های پر برخورد قرار می گیرد، همین امر موجب نگرانی افراد در زمینه بروز آسیب می شود که از مهم ترین آنها آسیب های ناحیه صورت است که به ویژه در بانوان، به دلیل اهمیت مساله زیبایی و فرم صورت این مساله بیشتر مورد توجه قرار می گیرد و نیز بدلیل اینکه ورزش های رزمی از جمله تنها ورزش هایی هستند که بخاطر نوع پوشش آنها احتمال حضور بانوان ورزشکار در عرصه های بین المللی وجود دارد، لذا در این تحقیق ما بر آن شدیم تا با بررسی فراوانی آسیب های فک و صورت در بانوان رزمی کار به میزان بروز این آسیب ها پی ببریم و در صورت امکان راه کارهایی را نیز برای پیشگیری از بروز این آسیب ها عنوان کنیم. ما در این تحقیق ضمن بررسی فراوانی آسیب های فک و صورت در بانوان رزمی کار شرکت کننده در سه رشته تکواندو، کاراته و جودو در مسابقات قهرمانی کشور به دنبال بدست آوردن آمار درستی در زمینه تعداد آسیب ها، تنوع آسیب ها و نواحی که بیشتر در معرض آسیب قرار می گیرد هستیم تا مقدمات و راهکارهایی را برای پیشگیری از بروز اینگونه آسیب ها عنوان کنیم. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و روش نمونه گیری به صورت تمام شماری بود. مشخصات فردی ورزشکار، انواع آسیب های دندانی، اسکلتال و بافت نرم توسط پزشک مسابقه در کنار زمین برای ورزشکاران آسیب دیده در فرم مخصوص ثبت گردید. محل برگزاری مسابقات در شهرهای کرمان، شهرکرد و کرج می باشد. از ۹۳۸ ورزشکار شرکت کننده در این مسابقات تعداد ۱۷۰ نفر در رشته تکواندو، ۵۰۷ نفر در رشته کاراته و ۲۶۱ نفر در رشته جودو به رقابت پرداختند که از این تعداد ۱۴ نفر دچار آسیب دیدگی شدند (تعداد کل آسیب ها ۲۰ مورد است که در برخی افراد بیش از یک آسیب دیده شده است). یافته ها: بیشترین آسیب در رشته ورزشی کاراته مشاهده شد و در رشته جودو هیچگونه آسیبی دیده نشد. از بین آسیب های مشاهده شده نیز آسیب های خفیف نسج نرم بیشترین مورد را شامل می شد و آسیب دندانی اصلا مشاهده نشد. آسیب ها در ۳ زمینه آسیب های دندانی، اسکلتال و بافت نرم مورد بررسی قرار گرفتند که شامل ۴ مورد آسیب اسکلتال، ۱۶ مورد آسیب بافت نرم بود و آسیب دندانی مشاهده نشد. آسیب های اسکلتال شامل: ۲ مورد دررفتگی و ۲ مورد شکستگی بود. آسیب های بافت نرم شامل: ۱۱ مورد کوفتگی و کبودی و ۳ مورد خراشیدگی و ۲ مورد پارگی بود که ۱۲ مورد آن در رشته کاراته و ۴ مورد به رشته تکواندو مربوط است. نتیجه گیری: بطور عملی ریسک آسیب های فک و صورت در ورزش های رزمی پایین بوده و آسیب نسج نرم بیشترین مورد آسیب های مشاهده شده می باشد. در نهایت با توجه به مطالعه انجام شده به نظر می رسد بهتر است که ورزشکاران قبل از انجام مسابقات ورزشی حتما توسط پزشک، معاینه دقیق و کامل شوند هم از نظر معاینات پزشکی و هم معاینات دندانپزشکی و در صورتی که سابقه آسیب قبلی وجود دارد حتما این آسیب قبل از انجام مسابقه ثبت شود. نتایج این تحقیق لزوم استفاده از وسایل محافظتی شامل گاردهای صورتی و دهانی و آموزش دقیق ورزشکاران در جهت اهمیت استفاده از این وسایل و نظارت دقیق بر انجام استفاده از وسایل محافظتی را مورد تاکید قرار داد.

کلیدواژه ها:

آسیب فک و صورت ، آسیب ورزشی ، شکستگی فک پایین ، شکستگی فک بالا