مطالعه تاثیر استفاده هم زمان از دهان شویه های آب اکسیژنه و کلرهگزیدین بر جینجیوایتیس، پلاک و رنگ پذیری سطح دندان

مقدمه: پلاک باکتریال مهمترین عامل ایجاد کننده بیمارهای پریودنتال بوده و روشهای مکانیکی کنترل پلاک قابل اعتماد ترین روش برای کاهش پلاک می باشند لیکن گاهی اوقات این روش ها همراهی استفاده  از مواد شیمیایی را می طلبد. کلرهگزیدین موثرترین ماده در کنترل شیمیایی پلاک می باشد و باعث کاهش پلاک میکروبی و التهاب لثه می شود، لیکن عوارضی نظیر تغییر رنگ دندان ها را ایجاد می کند. لذا محققین استفاده از دهانشویه های اکسید کننده را برای کاهش رنگ ناشی از مصرف کلرهگزیدین پیشنهاد کرده اند. هدف از این مطالعه بررسی میزان رنگ ایجاد شده در اثر استفاده از کلر هگزیدین و نقش آب اکسیژنه (پراکسید هیدروژن) در رنگ زدایی آن بود، همچنین میزان کاهش پلاک و التهاب لثه و مداخله پر اکسید هیدروژن در اثر بخشی کلرهگزیدین در کاهش پلاک و التهاب لثه مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها:  در این مطالعه کارآزمایی بالینی ۳۰ بیمار مراجعه کننده به بخش پریو که التهاب لثه خفیف تا متوسط داشتند بطور تصادفی در دو گروه با طرح مطالعه موازی و دو سویه کور مورد بررسی قرار گرفتند. در شروع مطالعه بیماران تحت درمانScaling , Root planing  و  Polishing قرارگرفتند. و پس از ۲ هفته شاخص های Plaque Index (Pl) ، Gingival Bleeding Index (GBI) و Gingival Index (GI)تعیین گردیدند، سپس در گروه کنترل دهانشویه کلرهگزیدین گلوکونات ۲/۰. درصد دو بار در شبانه روز به مدت ۳۰ ثانیه تا ۱۴ روز استفاده گردید و در گروه آزمایش ابتدا دهان شویه پراکسید هیدروژن ۵/۱ درصد بمدت ۳۰ ثانیه و سپس کلرهگزیدین گلوکونات ۲/۰ درصد به مدت ۳۰ ثانیه مورد استفاده قرار گرفت. در طی این مدت بیماران مسواک نزدند و پس از ۱۴ روز شاخص های فوق و همچنین شاخص رنگ اندازه گیری گردید. سپس داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS ویرایش دهم به کمک t-test مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در پایان مطالعه شاخص PI برای هر دو گروه تفاوت نداشتند و میزان GBI و GI تقریبا شرایط یکسانی داشت، هر چند که میزان کاهش در PI و GI و GBI در گروه کنترل اندکی بیشتر  بود و مقداری التهاب لثه باقیمانده در گروه آزمایش به چشم می خورد. از نظر شدت و توسعه رنگ در ناحیه تنه ای در گروه آزمایش کاهش بسیار زیاد مشاهده شد و در ناحیه لثه ای نیز توسعه رنگ در گروه آزمایش کمتر از کنترل بود، (۰۰۴/۰P=) اما از نظر شدت تفاوت معنی دار نبود. نتیجه گیری: کاربرد همزمان دهان شویه های کلرهگزیدین و پراکسید هیدروژن باعث کاهش قابل ملاحظه ای در میزان stain شده اما تاثیری بازدارنده بر خاصیت کاهش پلاک و التهاب لثه کلرهگزیدین ندارد.

کلیدواژه ها:

دهان شویه ، کلرهگزیدین ، آب اکسیژنه ، هیدروژن پراکساید ، پلاک دندانی ، جینجیوایتیس