نقش میانجی سرمایه اجتماعی در تاثیر عدالت سازمانی و حمایت سازمانی پلیس بر پیشگیری از جرم (مطالعه موردی: کلانتری های انتظامی استان قم)

سرمایه اجتماعی موجب افزایش بهره وری نیروی انسانی پلیس و توسعه مشارکت عمومی در کاهش جرایم است. این تحقیق در پی شناسایی میزان تاثیر عدالت و حمایت سازمانی ادراک شده پلیس با نقش میانجی سرمایه اجتماعی بر اقدامات پیشگیری از جرم در کلانتریهای شهرستان قم بود. تحقیق حاضر از نظر دادهها کمی، از نظر هدف کاربردی، و از نظر ماهیت مطالعه همبستگی است. جامعه آماری را کارکنان شاغل در کلانتریها تشکیل دادند. ابزار سنجش ترکیبی از پرسشنامه استاندارد و محقق ساخته بود. اعتبار ابزار به وسیله آلفای کرونباخ سنجیده شد و برای بررسی روایی روش تحلیل عاملی تاییدی به کار رفت. برای تجزیه وتحلیل دادهها از آزمون های میانگین و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافتهها بیانگر آن است که عدالت و حمایت سازمانی ادراک شده در کلانتریهای قم بر اقدامات پیشگیری وضعی از جرم به ترتیب ۵۴۹/۰ و ۴۷۱/۰ درصد تاثیر مستقیم و ۴۹۱/۰ و ۴۱۳/۰ درصد از طریق سرمایه سازمانی اثر غیرمستقیم دارد. همچنین، عدالت و حمایت ادراک شده ۸۷ درصد تغییرات سرمایه اجتماعی را میتواند پیش بینی کند. میزان تاثیر عدالت و حمایت سازمانی ادراک شده در کلانتریها بر اقدامات پیشگیری از جرم بیانگر آن است که برای ارتقای اقدامات پیشگیرانه پلیس در انجام دادن وظایف قانونی خود، نه تنها مولفه ها و شاخص های عدالت و حمایت سازمانی را باید تقویت کرد، بلکه تقویت متغیرهایی مانند سرمایه اجتماعی، که در این مطالعه به منزله متغیر میانجی وارد شد، باید بازنگری و تقویت شوند.

کلیدواژه ها:

پلیس ، پیشگیری از جرم ، حمایت سازمانی ، سرمایه اجتماعی ، عدالت سازمانی