تبیین نقش سرمایه ی اجتماعی بر عملکرد نوآوری در شرکت های دانش بنیان

امروزه به دلیل ظهور سه روند عمده رقابت شدید بین­المللی، بازارهای گسسته و فناوری در حال تغییر، شاهد طرح بیش ازپیش موضوع نوآوری هستیم. روندهای یادشده، علاقه صاحب نظران حوزه کسب­و­کار را به توجه شگرف و جست وجو در مفهوم سرمایه اجتماعی به مثابه عامل حیاتی در ارتقای سطح عملکرد سازمان و مقدمه خلق مزیت رقابتی مبتنی بر نوآوری جلب کرده­ است. بنابراین، غایت مطالعه حاضر، بررسی چگونگی تبیین نقش سرمایه اجتماعی بر عملکرد نوآوری­های فناورانه است. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش شرکت­های دانش­بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران بودند که با توجه به دسترسی به همه شرکت­های مورد مطالعه، پرسشنامه پژوهش برای همه شرکت­های جامعه آماری ارسال شد که در نهایت، ۹۶ پرسشنامه قابل تحلیل دریافت شد که با توجه به جدول کرجسی و مورگان، حداقل نمونه مورد نیاز (۸۵ واحد تحلیل) برای این جامعه آماری را پوشش داد. نتایج مطالعه نشان داد از بین ابعاد سرمایه اجتماعی، دو بعد تعامل اجتماعی و اعتماد، بر تعهد به نوآوری و توسعه دانش مشتری تاثیر مثبت می گذارند، اما تاثیر مثبت بعد هنجارهای مشترک بر متغیرهای تعهد به نوآوری و توسعه دانش مشتری ثابت نشد. تعهد به نوآوری بر توسعه دانش مشتری به طور مثبت تاثیرگذار است. همچنین، تاثیر مثبت دو متغیر تعهد به نوآوری و توسعه دانش مشتری بر عملکرد نوآوری تایید شد. در انتها پیشنهادهای مدیریتی در ارتباط با یافته­های تحقیق بیان شد.

کلیدواژه ها:

تعهد به نوآوری ، توسعه دانش مشتری ، سرمایه اجتماعی ، شرکت­ های دانش ­بنیان ، عملکرد نوآوری