مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار سازگار با محیط زیست کارکنان، با تاکید بر نقش سرمایه اجتماعی

در عصر کنونی، بهره گیری و مدیریت بهینه منابع سازمانی، به ویژه سرمایه انسانی، در مقام مهم ترین سرمایه سازمانی، ضروری است و سازمان ها باید رویکردی راهبردی به هم سویی بین اقدامات مدیریت منابع انسانی و مدیریت محیط زیست داشته باشند. از سوی دیگر، در صورت اجرای موفقیت آمیز مدیریت منابع انسانی سبز می توان سرمایه اجتماعی را در سازمان ایجاد کرد و از مزایای آن بهره گرفت. ازین رو، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز و سرمایه اجتماعی بر رفتار زیست محیطی است. در این زمینه، نقش سرمایه اجتماعی به منزله متغیر مستقل و نیز متغیر میانجی بررسی می شود. پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع توصیفی است. جامعه آماری پژوهش را شرکت های فعال در صنعت پتروشیمی پارس جنوبی تشکیل داده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه در مقیاس پنج درجه ای لیکرت بود. روایی پرسشنامه از نظر محتوایی و سازه بررسی و پایایی نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۹۳/۰) محاسبه شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و LISREL تحلیل شدند و نتایج تحلیل داده ها نشان داد مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار زیست محیطی و سرمایه اجتماعی تاثیر مثبت و معنادار می گذارد. نتایج پژوهش نشان داد سرمایه اجتماعی بر رفتار زیست محیطی تاثیر معنادار ندارد؛ اما، بین مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار زیست محیطی نقش میانجی گری مثبت بازی می کند.

کلیدواژه ها:

رفتار زیست محیطی ، سرمایه اجتماعی ، مدیریت زیست محیطی ، مدیریت منابع انسانی سبز