اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی معلولین جسمی حرکتی شهر کرمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری بر انعطاف پذیری شناختی معلولین جسمی حرکتی شهر کرمان انجام شد. روش این پژوهش ، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلولین جسمی حرکتی شهر کرمان بود. حجم نمونه بر اساس نوع تحقیق تعداد ۳۰ نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری تقسیم شدند. افراد نمونه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (۸ جلسه آموزش) و گروه گواه (بدون آموزش) قرار گرفتند. آزمودنی ها، قبل و بعد از جلسات به آزمونهای انعطاف پذیری شناختی (۲۰۱۰) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روشهای آماری نظیر فراوانی ، میانگین ، انحراف استاندارد، تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد درمان فعال سازی رفتاری بر افزایش انعطاف پذیری شناختی معلولین جسمی حرکتی در سطح ۰۱/۰P< تاثیر معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

درمان فعال سازی رفتاری ، انعطاف پذیری شناختی ، معلولین جسمی حرکتی .