اثر بیوچار تهیه شده از بقایای گیاهی مختلف بر منحنی رطوبتی خاک

عوامل متعددی بر کیفیت فضاهای سبز در شهر موثر می باشند، که کیفیت خاک یکی از این عوامل است. کیفیت خاک به عنوان ظرفیت یک خاک معین برای عملکرد در محدوده محیط زیست طبیعی و مدیریت شده برای پایدار کردن حاصلخیزی خاک، تثبیت یا ارتقای کیفیت آب وهوا وتامین سلامت انسان و جوامع تعریف شده است کیفیت خاک به طور مستقیم قابل اندازه گیری نیست اما می توان خواصی از خاک را که تغییرات در مدیریت حساس هستند به عنوان شاخص استفاده کرد یکی از روش های افزایش کیفیت خاک، افزودن ماده الی به خاک است که در بیشتر خاک ها ماده آلی به عنوان بهترین ماده اصلاحی برای افزایش کیفیت خاک می باشد در سال های اخیر از بیوچار به عنوان اصلاح کننده خاک و به نوعی روشی برای ترسیب کربن در اکوسیستم استفاده می شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر بیوچار تهیه شده از بقایای گیاهی معمول استان خوزستان بر منحنی رطوبتی خاک فضای سبز شهر اهواز می باشد بدین منظور، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با عوامل: نوع مدیریت پارک در سه سطح، نوع بیوچار در چهار سطح (کنی کارپوس، سبوس برنج، باگاس نشکر، کاه گندم) میزان بیوچار در چهار سطح (۰،۲ ،۴ و ۶ درصد) و سه تکرار انجام شد. سپس منحنی رطوبتی خاک در مکش های با پی - اف ۰،۰.۴، و ۱/۸،۲، ۲/۵۲،۴/۱۷ اندازه گیری شد. نتایج حاصله نشان داده است که بیوچار کنی کارپوس باعث بهبود ویژگی های هیدرولیکی خاک گردیده است.

کلیدواژه ها:

بیوچار ، خواص هیدرولیکی خاک ، خاک شهری ، اهواز