آسیب شناسی نظام برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی در آموزش و پرورش و ارائه الگوی بهینه.

هدف از انجام این پژوهش، آسیب شناسی نظام برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی در سازمان آموزش و پرورش آذربایجان غربی است. بنابراین، تحقیق حاضر از نوع کاربردی می باشد. فلسفه تحقیق از نوع اثبات گرایی، رویکرد آن استقرایی، استراتژی آن، مطالعه موردی و در شمار پژوهش تک مقطعی طبقه بندی می شود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل »مدیران و کارشناسان منابع انسانی و مسیولان مرتبط با موضوع پیادهسازی برنامه منابع انسانی« سازمان آموزش و پرورش آذربایجان غربی است. برای انتخاب نمونه افراد از روش نمونه گیری هدفمند غیراحتمالی استفاده شده است که تعداد ۳۰ نفر می باشد. به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز جهت ایجاد فضای گفتمان، از روش مطالعات کتابخانهای، بررسی اسناد و مدارک سازمان مورد مطالعه، انجام مصاحبه و مراجعه به نظرات خبرگان به منظور انتخاب عبارات نمونه کیو استفاده شد. پس از ارزیابی و جمع بندی فضای گفتمان و با استفاده از نظرات خبرگان، در نهایت ۵۱ عبارت به عنوان نمونه عبارات کیو انتخاب گردید. بعد از مرتب سازی عبارات و تکمیل پرسشنامه کیو بوسیله مشارکت کنندگان، اطلاعات با روش تحلیل عاملی کیو تحلیل گردید. نتایج تحلیل نشان داد که می توان ده الگوی ذهنی متمایز را در میان مشارکت کنندگان تحقیق در مورد آسیب های برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی شناسایی نمود. در ادامه اولویت بندی و دسته بندی آسیب های ناشی از عوامل ساختاری، رفتاری و زمینه ای برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی مشخص شدند. در بررسی این ده الگو، الگوی اول به عنوان الگوی غالب می باشد لذا، اولویت دهی به برنامه ریزی غیر منابع انسانی نسبت به برنامه ریزی منابع انسانی که از مهم ترین عوامل در گروه اول است به عنوان مهمترین آسیب برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی در سازمان شناخته می شود. در نهایت الگوی بهینه برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی سازمان آموزش و پرورش آذربایجان غربی ارائه شده و راهکارهایی پیشنهاد گردید تا سازمان بتواند در پیاده سازی برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی از آنها استفاده نماید.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، برنامه ریزی استراتژیک ، برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی ، سازمان آموزش و پرورش