اولویت بندی عوامل موثر در مسئولیت اخلاقی و اجتماعی در سه سطح عالی، میانی و عملیاتی با تاکید بر کارت امتیازی متوازن توسعه یافته فازی

اهمیت روزافزون ارزیابی عملکرد در سازمان های دولتی باعث شده تا خلاء اخلاق، توجه به مسئولیت اجتماعی و تعیین معیارهایی برای این عوامل در فرایند ارزیابی عملکرد مورد توجه قرار گیرد. مدل های رایج ارزیابی عملکرد در سازمان ها قادر به شناسایی و ارزیابی این معیارها نمی باشند، بنابراین، هدف این پژوهش طراحی مدل کارت امتیازی متوازن توسعه یافته در سطوح سه گانه مدیریتی در سازمان های دولتی ایران است تا با شناسایی و تعیین معیارهای اخلاقی و مسئولیت اجتماعی خلاء موجود را پر کند. روش تحقیق در این پژوهش، از منظر ماهیت، اکتشافی و از نظر روش اجرا، زمینه یابی است و روش گردآوری داده ها در این تحقیق، میدانی است که ابتدا با ابزار مصاحبه عمیق نیمه ساخت یافته با خبرگان متغیرها یا عوامل شناسایی شده، اصلاح، بسط و توسعه یافتند و سپس برای یافتن الگوی ارتباط بین عوامل، پرسشنامه ی مقایسه زوجی محقق ساخته طراحی گردید که با استفاده از روش ارزیابی سلسله مراتبی فازی وزن شاخص ها تعیین گردید. تجزیه وتحلیل داده و اطلاعات نیز بوسیله نرم افزار اکسپرت چویس انجام شده است. یافته های ناشی از طراحی مدل، نشان می دهد که در سازمان های دولتی ایران، مدیران سطح عالی در حوزه اخلاقیات و مسئولیت اجتماعی به معیار «رضایت کارکنان»، مدیران سطح میانی به «حداقل کردن هزینه های اهمال کاری و صدمه زدن» و مدیران سطح پایه، به «خود ممیزی مدیران» باید بیشترین توجه را داشته باشند.

کلیدواژه ها:

مدل کارت امتیازی متوازن توسعه یافته ، اخلاقیات و مسئولیت اجتماعی ، سازمان های دولتی ، نظام ارزیابی مدیران