تاثیر بی تفاوتی شغلی کارکنان بر هویت سازمانی با نقش متغیر میانجی جمعیت شناختی

در این تحقیق ، تلاش شد که در خصوص بررسی تاثیر بی تفاوتی شغلی بر هویت سازمانی با نقش متغیر میانجی جمعیت شناختی مورد مطالعه ( شرکت ارتباطات الکترونیک )، شناخت کسب شود که براساس چارچوب و مدل مفهومی مورد نظر مورد تحلیل قرار گرفته است. این پژوهش دارای یک فرضیه اصلی و شش فرضیه فرعی است. جامعه مورد بررسی عبارت است ازکلیه کارکنان شرکت ارتباطات الکترونیک که ۴۲۰ نفر می باشند ، بعنوان جامعه آماری تحقیق انتخاب گردیده اند و حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۲۰۰ نفر محاسبه گردیده است. همچنین در این پژوهش جهت گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه هویت سازمانی و بی تفاوتی شغلی استفاده شده است که ضریب پایایی پرسشنامه هویت سازمانی با روش آلفای کرونباخ ۰.۷۹۳ و ضریب پایایی پرسشنامه بی تفاوتی شغلی با روش آلفای کرونباخ ۰.۸۱۳ مورد تایید قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از تحقیق حاضر شامل دو بخش می باشد ، آمار توصیفی به منظور توصیف یافتهها، از جداول و نمودارهای فراوانی استفاده خواهد شد. ضمن این که به منظور توصیف بهتر دادهها از شاخصهای مرکزی و همچنین شاخصهای پراکندگی بهره گرفته خواهد شدکه از نرم افزار SPSS آمار استنباطی در راستای تایید یا عدم تایید توزیع نرمال بودن داده ها جهت سنجش متغیرها از آزمون کلموگروف اسمیرونوف استفاده می گردد.سپس بر اساس نتیجه حاصله از این آزمون چنانچه توزیع داده ها، نرمال باشد از آزمون های آمار پارامتریک استفاده شده و چنانچه توزیع داده ها، نرمال نباشد از آزمون های آمار ناپارامتریک و از طریق نرم افزار LISREL نسخه ۸.۸۰ استفاده خواهد شد. طبق نتایج بدست آمده از تحلیل های آماری بین متغییرهای مستقل بی تفاوتی مافوق به مسائل و اتفاقات سازمان، عدم شایسته سالاری، برخورد گزینشی با تخصص افراد، عدم شناخت نیازهای کارکنان، توجه به بعضی از شغل ها و بی توجهی به مسائل رفاهی کارکنان برهویت سازمانی با نقش متغیر جمعیت شناختی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

هویت شغلی ، بی تفاوتی شغلی ، عدم شایسته سالاری ، عدم شناخت نیازهای کارکنان