بررسی رابطه بین روش های مقابله با استرس کارکنان با ویژگی های فردی آنها درآستانه بازنشستگی

این پژوهش، مطالعه ای توصیفی- تحلیلی به روش مقطعی می باشد که به منظور بررسی رابطه بین روش های مقابله با استرس با ویژگی های فردی کارکنان در آستانه باز نشستگی فرماندهی انتظامی استان یزد صورت گرفته است. در این پژوهش،جامعه آماری ۲۶۵ نفر که حجم نمونه ۱۳۵نفر تعیین شده است که به طریق تصادفی ساده است که از روی فهرست موجود در کارگزینی انتخاب شدند. ابزارجمع آوری داده ها، شامل پرسش نامه ویژگی های فردی و مقیاس استاندارد واکنش های رفتاری ناشی از استرس (روش های مقابله ای)، شامل ۶۶ سوال با پاسخهای ۴ گزینه ای با طیف لیکرت جهت ارزیابی شیوه های مواجهه با استرس بوده است. در این مقیاس ۸ نوع واکنش رفتاری بر اساس مشکل محور بودن یا عاطفه محور بودن روش ها آورده شده است.که پس از تائید پایایی وروایی برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده آمارهای توصیفی واستنباطی و آزمون کروسکال والیس با استفاده از نرم افزار spss استفاده شده، نتایج به دست آمده بر اساس میانگین رتبه ها حاکی از وجود تفاوت درکاربرد بعضی از روش های مقابله با استرس در میان کارکنان در آستانه بازنشستگی می باشد. یافته ها نشان داده که بین واکنش های رفتاری و ویژگی های نظیر توانایی برای ادامه خدمت، و تعداد افراد تحت تکفل، رضایت شغلی ارتباط معنی دار وجود دارد. در صورتی که بین کاربرد این روش ها و ویژگی هایی چون تحصیلات، وضعیت اقتصادی رابطه معنی دار ی مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

پلیس ، استرس ، بازنشستگی ، روش های مقابله ای