بررسی مبانی فقهی مشروعیت گزینش در فقه شیعه

نقش اساسی که نیروی انسانی در سازمان ایفا می نماید، باعث شده است که این نیرو مهم ترین و بالاترین سرمایه یک سازمان محسوب شود. در واقع این نیروی انسانی مناسب است که باعث توفیق هر سازمان می شود. ضرورت «امر گزینش» بر همگان بدیهی و روشن است، زیرا بدون گزینش افراد، انتخاب کارکنان متعهد و بادانش اگر امری محال نباشد، کاری سخت و دشوار است. تحقیق حاضر از نظر روش توصیفی - تبیینی می باشد و بصورت تحقیق و تفحص در آثار فقهی و تفسیری علما و مراجع عظام صورت میگیرد. این پژوهش با طرح مساله مبنای ورود به حریم خصوصی آغاز گردیده و به اهمیت و ضرورت امر گزینش برای پست ها و مناصب و نیز استخدام در ادارات، ارگان‎ها و نیروهای نظامی و انتظامی پرداخته است. مبنای فقهی که بر اساس آن گزینش مشروعیت دارد، مشتمل بر آیات و روایات و نیز سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام در شیوه های حکومت و نیز نامه به استانداران و کارگزاران خود می باشد و در ضمن به راهکارهای فقهی حل تعارض تجسس و گزینش پرداخته است. با توجه به این اهمیت، در این نوشتار تلاش شده است با تامل در آیات قرآنی و سیره نبوی، گامی هر چند کوچک در جهت آشنایی متولیان امر گزینش ناجا با این موضوع مهم و کاربردی برداشته شود.

کلیدواژه ها:

گزینش ، فقه شیعه ، انتخاب ، منابع انسانی ، مشروعیت ، تجسس