ارزیابی حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای با استفاده از نانو مواد

حساسیت رطوبتی یکی از اصلی ترین خرابیها در روسازیهای آسفالتی میباشد در سالهای اخیر استفاده از نانو مواد به دلیل ویژگیهای چشمگیر و برجسته آن در صنعت روسازی آسفالتی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش اثرات نانو اکسید روی و نانو اکسید گرافن کاهش یافته را بر ویژگی حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای مورد بررسی قرار داده است مخلوطهای آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای نوعی مخلوط آسفالتی گرم هستند که شامل دو قسمت اصلی مصالح درشت دانه و ملات ماستیک ) ،قیر افزودنیهای تثبیت کننده و مصالح (فیلر) میباشند. طیف گسترده ای از روشهای آزمایش برای ارزیابی مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر حساسیت رطوبتی وجود دارد. در این مطالعه از آزمایش مکانیک شکست بر نمونه های نیم دایرهای خمشی برای بررسی تاثیر نانومواد و رطوبت بر رفتار مکانیک شکست مخلوط آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای استفاده شده .است قیر خالص با دو درصد متفاومت از نانو اکسید روی کاهش یافته و نانو اکسید گرافن کاهش یافته با نسبت وزنی ۰٫۳ و ۰٫۶ درصد وزن قیر مصرفی در نمونه های آسفالتی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج آزمایش نشان میدهد که افزایش درصد نانو اکسید روی و نانو اکسید گرافن کاهش یافته منجر به افزایش انرژی شکست نمونهها و بهبود کیفیت پوشش قیر بر روی سنگدانه ها در مخلوطهای آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای می.شود بررسی نتایج آزمایشها نشان داد که آزمایش مقاومت شکست میتواند برآورد خوبی از میزان حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالتی ارائه دهند.

کلیدواژه ها:

حساسیت رطوبتی ، نانو مواد ، آسفالتی با استخوانبندی سنگدانه ای ، آزمایش مکانیک شکست .