تبیین اجزاء قوام بخش تفکر مراقبتی با تاکید بر مبانی و پیامدهای اخلاقی آن در برنامه فلسفه برای کودکان (فبک)

زمینه: تفکر مراقبتی به معنای رعایت اصول گفت وگو، پذیرش شرایط و ویژگی های طرف دیگر گفت وگو، رعایت نوبت، همدلی، قضاوت اخلاقی و ... است. هدف اصلی مقاله حاضر، تبیین اجزاء مفهومی تفکر مراقبتی در زندگی در حوزه آموزش فلسفه برای کودکان و ارائه چارچوبی برای آن با روش توصیفی- تحلیلی و با تاکید بر مبانی اخلاقی این تفکر و نیز پیامدهای اخلاقی آن است. نتیجه گیری: برای دستیابی به هدف مطالعه، با رویکردی کل نگر، ابتدا منابع کتابخانه ای و مطالعات کیفی و کمی پیرامون فلسفه برای کودکان و تفکر مراقبتی، جمع آوری، دسته بندی و طبقه بندی شد . بر اساس نتایج مطالعه، آنچه که از اهمیت بسزایی برخوردار است، این است که در آموزش تفکر مراقبتی، با حجم زیادی از مطالب و محتواها سر و کار داریم که بومی نشده است، بنابراین نیاز است تا با بومی سازی برخی از محتواها و نیز تامل بیشتر و مبنایی تر بر غایت این آموزش، ضمن بهره بردن از ویژگی های بسیار مثبت تفکر مراقبتی، سویه های اخلاقی این نوع از تفکر را مضاعف کنیم. این تحقیق با نشان دادن جغرافیای مفهومی تفکر مراقبتی، ویژگی های مثبت اخلاقی این نوع تفکر را برجسته کرده است و در ضمن از نقص های آن نیز غفلت نورزیده است و با اشاره به موانع موجود بر سر راه آن، سرخط های کلی برای رفع این نواقص را ارئه داده است تا از این طریق بتوان این نوع تفکر را که واجد ویژگی های بسیار مثبتی است، در خدمت ارزش های متعالی اخلاقی قرار داد.

کلیدواژه ها:

Caring thinking ، Islamic education ، Moral consequences ، Philosophy program for children ، تفکر مراقبتی ، تعلیم و تربیت اسلامی ، پیامدهای اخلاقی ، برنامه فلسفه برای کودکان