اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برناگویی هیجانی و مهارت ارتباطی نوجوانان دختر

هدف:بی شک نوجوانان در روابط بین فردی و پیشرفت خانواده و توسعه جامعه از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند.با توجه به نقش کلیدی نوجوانان لزوح شناسایی احساسات و تمایز و ابراز احساسات نوعی در پردازش شناختی اطلاعات هیجانی و تنظیم هیجان،افزایش مهارت ارتباطی در کمال و پویایی جامعه اثر گذار است.روش:روش پژوهش مورد استفاده نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است.جامعه آماری مور استفاده در ین تحقیق شامل نوجوانان بین ۱۲تا ۱۸ سال دختر هستند.از بین جامعه پژوهش تعداد ۳۰ نفر از نوجوانان به صورت در دسترس انتخاب و صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند.جهت تحقیق حاضر از چهر پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-۲۰ ) (۱۹۹۴ ).پرسشنامه مهارت های ارتباطی بین فرذدی ماتسون ۱۹۸۳ به عنوان ابزار تحقیق مودر استفاده قرار گرفت از هر دو گروه ابتدا پیش آزطمون به عمل آمد سپس برای گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد برگذار شد و برای گروه گواه هیچگونه مداخله ای صورت نپذیرفت.یافته ها:داده های حاصل از پژوهش نیز به شیوه تحلیل آماری کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل داده ها قرار گرفتند،درمان پذرش و تعهد بر کاهش ناگویی هیجانی و افزایش مهارت ارتباطی موثر بوده است.نتیجه گیری:نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد باعث کاهش ناگویی هیجانی و افزایش مهارت ارتباطی شد

کلیدواژه ها:

درمان پذیرش تعهد ، ناگویی هیجانی ، مهارت ارتباطی