اثر بخشی مثبت اندیشی در رضایت زناشویی زنان مبتلا به سرطان

با توجه به این نیاز و به منظور بهبود کیفیت زندگی و رضایت زناشویی زنان مبتلا به سرطان، بررسی اثربخشی مثبت اندیشی در این زمینه بسیار حائز اهمیت است. معرفی و آشنایی با روش های مثبت اندیشی و ارزیابی تاثیر آنها بر رضایت زناشویی زنان مبتلا به سرطان می تواند به پیشبرد تحقیقات در این حوزه کمک کند و نتایج به دست آمده می تواند به سازمان ها و مراکز درمانی که در ارائه خدمات به زنان مبتلا به سرطان فعالیت می کنند، کمک شایانی نماید. روش این پژوهش، شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی بوده است. جامعه آماری این پژوهش زنان مبتلا به سرطان شهرستان یزد تشکیل میدادند که در سال ۱۴۰۱ مبتلا به سرطان شدند. پس از هماهنگی ، از بین لیست زنانی که به سرطان مبتلا شده بودند، تعداد ۳۰ نفر بصورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب و وارد پژوهش شدند. شرکت کنندگان ابتدا پرسشنامه های مثبت اندیشی را پرنمودند و سپس در ۸ جلسه آموزشی مثبت اندیشی (۹۰ دقیقه و یک بار در هفته) شرکت کردند. بعد از اتمام جلسات شرکت کنندگان مجددا پرسشنامه های مثبت اندیشی را پر نموند و نتایج پیش آزمون ، پس آزمون بین دو گروه بوسیله آزمون T وابسته مورد مقایسه قرار گرفت. میزان افزایش مثبت اندیشی در رضایت زناشویی درگروه آزمایش بیشتر از گروه آزمایش و گروه گواه بوده است. تاثیر مثبت اندیشی بر روی افزایش رضایت زناشویی حدود ۷۵% می باشد.این نتیجه به دست آمد که میانگین نمرات مثبت اندیشی زنان مبتلا به سرطان به صورت معناداری بالاتر از مقدار ملاک حد متوسط بود.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، رضایت زناشویی ، زنان ، سرطان