تاثیر تدریس معکوس مجازی بر رابطه ی بین یادگیری ریاضی و پیشرفت ریاضی

یادگیری ریاضی و حل مساله ی ریاضی به عنوان مهارتی تعریف شده است که با فهم اصطلاحات ریاضی، تبدیل صورت مسئله ها به نمادهای ریاضی و همچنین چالش انتقال سروکار دارد؛ زیرا در حل مسئله، دانش آموز باید دانشی را که از حل مسائل قبلی به دست آورده در موقعیت های جدید به کار برد (ادیب نیا و کاکاوند، ۱۳۹۱). شناخت عوامل موثر در یاددهی- یادگیری دروس مختلف همواره مورد توجه کارشناسان ارزشیابی پیشرفت تحصیلی بوده است. درس ریاضی به دلیل ماهیت مجرد و انتزاعی آن و اهمیت زیادی که والدین، دانش آموزان و حتی سیاست گزاران جامعه به آن می دهند از اولویت بیشتری برخوردار بوده و در سطح بین المللی نیز جایگاه ویژه ای برای این درس و ارزشیابی آن لحاظ شده است. هدف پژوهش حاضر تاثیر تدریس معکوس مجازی بر رابطه ی بین یادگیری ریاضی و پیشرفت ریاضی (مطالعه موردی: دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر اهواز) می باشد. تحقیق حاضر از حیث هدف از نوع کاربردی است. و از نظر نوع روش تحقیق تحلیلی و توصیفی می باشد. همچنین از دیدگاه دیگر تحقیق حاضر از نوع کمی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهراهواز که تعدا کلی آن ها ۱۵۰۰ نفر می باشند تشکیل می دهد. با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای تعداد ۴۱۸ نفر از این دانش آموزان دختر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب گردیدند. در پژوهش حاضر جهت سنجش فرضیه های پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده خواهد شد. نتایج نهایی این پژوهش نشان می دهد که آموزش معکوس مجازی به عنوان یک متغیر تعدیلگر می تواند باعث تعدیل مثبت در رابطه یادگیری ریاضی با پیشرفت ریاضی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شود. به عبارتی آموزش معکوس مجازی نقش تعدیل گر مثبت را در رابطه یادگیری ریاضی و پیشرفت ریاضی ایفا می نماید بطوری که متغیر یادگیری ریاضی با اعمال نقش تعدیل گر متغیر آموزش معکوس مجازی می تواند ۷۵۶/۰تغییرات متغیر پیشرفت ریاضی را پیش بینی نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش معکوس ریاضی ، یادگیری ریاضی ، پیشرفت ریاضی.