اثربخشی بازی درمانی بر روحیه ی علمی وخودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی منطقه ۱۲ شهر تهران

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی بر روحیه ی علمی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان است، روش استفاده شده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. پیش از اجرای جلسات آموزشی از افراد گروه نمونه پیش آزمون به عمل آمد. و پس از انتصاب روش نمونه گیری هدفمند ؛ گروه ها در دو گروه آزمایش و کنترل، بازی درمانی در قالب ۸جلسه ی ۶۰ دقیقه ای به گروه آزمایشی آموزش داده می شود. پس از اتمام جلسات آموزشی بلافاصله پس آزمون اجرا شد و نتایج پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه ی دانش آموزان پنجم ابتدایی منطقه ۱۲ شهرتهران می باشد. که تعداد آنها ۳۰۰ نفر می باشد که از این جامعه با روش نمونه گیری در دسترس۶۰نفر انتخاب خواهند شد؛که ۳۰ نفر به عنوان گروه کنترل و ۳۰ نفر به عنوان گروه آزمایش بصورت تصادفی انتخاب شدند. وبا استفاده از روش نمونه یابی تصادفی سیستماتیک یا منظم اقدام به جدایی گزینی تعداد حجم نمونه آماری از کل جامعه آمار ی کرده ایم. ابزار اندازه گیری در تحقیق مورد نظر پرسشنامه خودپنداره راجرز ۱۹۳۸)تا (۱۹۵۷و پرسشنامه روحیه ی علمی دانش آموزان ۱۹۸۷) )می باشد ، که روایی آن مورد تایید اساتید متخصص و پایایی آن با آزمون الفای کرونباخ مورد محاسبه و به ترتیب ۰/۸۰ ، ۰/۸۷ برآورد و مورد تایید قرار گرفت. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. برای طبقه بندی و نمایش داده ها ابتدا از آمار توصیفی برای میانگین ها، انحراف استانداردها و درصدها استفاده گردید. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس یک متغیره و چند متغیره استفاده شد. ماحصل تحقیق نشان از این دارد که بازی درمانی بر روحیه ی علمی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی منطقه مورد مطالعه دارای تاثیر مثبت و اثرگذار می باشد .

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، روحیه ی علمی ، خودپنداره تحصیلی