اعتبار و کارایی شرط بنائی در فقه امامیه و حقوق مدنی ایران
محل انتشار: فصلنامه فقه و اصول، دوره: 54، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 79
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIQH-54-2_007
تاریخ نمایه سازی: 20 شهریور 1402
چکیده مقاله:
عاقدان قبل از انشای قرارداد در پی مذاکرات مقدماتی یا برپایه عادت و رویه مسلم تجاری ممکن است الزاماتی را پذیرا شوند و عقد را مبتنی بر آن جاری سازند، ولی در ضمن عقد به آن تصریح نکنند یا به تکرار آن در متن قرارداد، لزومی نیابند. در اعتباربخشی و شناسایی شرط توافق شده قبل از عقد که آن را شرط تبانی، بنائی یا تواطی نیز نامیده اند و تسری اثر و نفوذ شرط ضمن عقد به این گونه شروط، اختلاف پدید آمده است. شرط تبانی ازاین رو توسط فقیهان بزرگی پذیرفته شده است که آن را نه بیگانه از عقد که مرتبط یا قید معنوی عقد و ملحق به شروط ضمن عقد دانسته اند. ازنظر مشهور فقها، شرط معتبر آن است که با عقد گره خورد و با آن درگیر شود و به تعبیر دیگر در صلب عقد، انشا شود. در طرح پیش رو با روش توصیفی تحلیلی، اعتبار شروط بنائی بررسی شده است. ازآنجاکه شرط تبانی در قلمرو انشا قرار ندارد و در حکم شرط ابتدایی است، اعتباربخشی و منشا اثر یافتن آن و تسری اثر و نفوذ شرط ضمن عقد به این نوع توافق که نه به صراحت (دلالت مطابقی) و نه اشاره (دلالت التزامی) در متن عقد ذکر نشده است به آسانی ممکن نیست و پذیرش آن، در مرحله ثبوت و اثبات با تبعات زیان بار حقوقی و موانع جدی روبه رو است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا مقصودی
دانش آموخته دکتری حقوق خصوصی،واحد اصفهان(خوراسگان)،دانشگاه آزاد اسلامی،اصفهان،ایران
سیدمصطفی محقق داماد
استاد گروه حقوق،دانشگاه شهید بهشتی،تهران،ایران
سیدمهدی علامه
استادیار گروه حقوق،واحد اصفهان(خوراسگان)،دانشگاه آزاد اسلامی،اصفهان،ایران
علیرضا مظلوم رهنی
استادیار گروه حقوق،واحد شهر قدس،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران
هرمز اسدی کوه باد
استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی،واحد رامهرمز،دانشگاه آزاد اسلامی،رامهرمز،ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :