بررسی روابط بین فردی دانش آموز معلم بر پیشرفت تحصیلی ذهنی (مورد مطالعه : دانش آموزان مقطع دوم دبیرستانهای دخترانه شهر فومن)

در این پژوهش با بهره گیری از مدل Waiswa & et.al, ۲۰۲۰ به بررسی تاثیر روابط بین فردی دانش آموز-معلم بر پیشرفت تحصیلی عینی مورد مطالعه دانش آموزان مقطع دوم دبیرستانهای دخترانه شهر فومن) پرداخته شده است. تحقیق حاضر بر اساس هدف یک تحقیق کاربردی و همچنین بر اساس چگونگی به دست آوردن داده های مورد نیاز، از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی می باشد. تعداد ۲۹۰ نفر از دانش آموزان مقطع دوم دبیرستان های دخترانه در شهر فومن به عنوان نمونه انتخاب شدند روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد و برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه از آزمون های کلوموگروف – اسمینوف و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است روش تجزیه و تحلیل دادها با استفاده از معادله سازی معادلات ساختاری و نرم افزاری Smart PLS می باشد. روش جمع آوری داده ها در پژوهش حاضر روش میدانی بوده است. نتایج نشان می دهد میزان آماره تی بین دو متغیر رابطه بین فردی (دانش آموزمعلم-) و پیشرفت تحصیلی عینی معنی دار است لذا فرضیه پژوهش که عبارت است از "بین رابطه بین فردی (دانش آموز معلم) و پیشرفت تحصیلی عینی دانش آموزان در دبیرستان های دخترانه شهر فومن ارتباط معنی دار وجوددارد" مورد تایید قرار می گیرد چنانکه میزان رابطه نیز برابر با ۰.۸۰۹ می باشد.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ، روابط بین فردی دانش آموز معلم ، پیشرفت تحصیلی عینی