اثربخشی بازی درمانی کودک محور بر کاهش قلدری و نافرمانی مقابله ای کودکان تک والد در شهر دزفول

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی بازی درمانی کودک محور بر کاهش قلدری و نافرمانی مقابله ای کودکان تک والد در شهر دزفول بود. نوع پژوهش حاضر به شیوه نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان تک والد ۹ تا ۱۲ ساله تحت پوشش کمیته امام خمینی شهر دزفول میباشد. نمونه ای به حجم ۲۷ نفر به روش نمونه گیری در دسترس در طی ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای آموزش داده شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش از جهت گردآوری داده های پژوهش از سنجش نافرمانی مقابلهای از پرسشنامه علایم مرضی کودکان هاشمی و همکاران (۱۳۸۷) و پرسشنامه قلدری الویوس (۱۹۸۶) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون تحلیل واریانس مانکوا و آنکوا تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایشی و کنترل از نظر رفتار قلدری و نافرمانی مقابله ای تفاوت معناداری وجود دارد .( p<۰/۰۱) همچنین نتیجه گیری بدست آمده نشان داد که بازی درمانی کودک محور بر کاهش قلدری و نافرمانی مقابله ای کودکان تک والد تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی کودک محور ، کاهش قلدری ، نافرمانی مقابله ای ، کودکان تک والد