چگونه می توان از طریق درس پژوهی فرایند تدریس را بهبود بخشیم؟

نیاز شدیدی برای معلمان وجود دارد که توسعه حرفه ای پایدار و با کیفیت بالا را به منظور بهبود یادگیری دانش آموزان و آموزش معلمان تجربه کنند. با این حال، تلاش های توسعه حرفه ای معلم اغلب توسط مربیان به دلیل عدم تداوم و توانایی ایجاد تغییر موثر در عملکرد معلم و یادگیری دانش آموز مورد انتقاد قرار می گیرد. پس از بررسی یافته های سومین مطالعه بین المللی ریاضیات و علوم، استیگلر و هیبرت (۱۹۹۹) به این نتیجه رسیدند که «معلمان آمریکایی بی کفایت نیستند، اما روش هایی که به کار می برند به شدت محدود است و آموزش آمریکایی هیچ سیستمی در این زمینه ندارد. مکانی برای بهتر شدن این آموزش است که باید تغییر کند، نه معلمان» (ص ۱۰). بسیاری از محققان آموزشی بر این باورند که یک جزء حیاتی هر تلاش اصلاحی آموزشی باید فراهم کردن فرصت ها و ساختارهای حمایتی مناسب برای معلمان باشد که کار انتقادی بهبود مستمر تمرین آموزشی را تشویق می کند (دارلینگ هاموند و مک لافلین، ۱۹۹۵؛ گرت، پورتر، دسیمون، بیرمن، و یون، ۲۰۰۱؛ اسپارکس و هیرش، ۱۹۹۷). این مقاله یک ابتکار توسعه حرفه ای را ارائه می کند که توسط یک مشارکت دانشگاه-مدرسه بر اساس مدل درس-مطالعه ژاپنی که توسط استیگلر و هیبرت (۱۹۹۹) در شکاف تدریس توصیف شده است، ارائه می کند. مطالعه درسی، یک مدل تحقیقی برای توسعه حرفه ای معلمان، به طور گسترده در سراسر ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد و شروع به جلب توجه جامعه آموزشی آمریکا به عنوان یک استراتژی بالقوه برای افزایش توسعه حرفه ای معلمان در آمریکا کرده است

کلیدواژه ها:

درس پژوهشی ، تدریس ، دانش آموزان