تحلیل نقش تعدیل گری قابلیت انعطاف پذیری شناختی در رابطه بین ویژگی های محیط های پویا و جنگ های آینده بر عملکرد فرماندهان (مطالعه موردی شبکه یکپارچه فرماندهی و کنترل پدافند هوایی آجا)

هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه تحلیل نقش تعدیل گری قابلیت انعطاف پذیری شناختی در رابطه بین ویژگی های محیط های پویا و جنگ های آینده بر عملکرد فرماندهان عملیاتی در شبکه یکپارچه فرماندهی و کنترل پدافند هوایی آجا می باشد. روش پژوهش، آمیخته (کمی و کیفی) اکتشافی بوده که در مرحله نخست مطالعه­ای کیفی (آینده پژوهی-دلفی) و مدل پژوهش جهت بررسی کمی در مرحله بعد طراحی شده است. به منظور بررسی ابعاد و مولفه های پیشنهادی مدل اولیه از جامعه آماری شامل ۱۲ نفر از خبرگان دانشگاهی، فرماندهان و مدیران و بررسی کمی مدل پیشنهادی از جامعه آماری شامل فرماندهان و مدیران فعال در نیروی پدافند هوایی و قرارگاه پدافند هوایی (تعداد ۲۳۴ نفر) با استفاده از جدول کرجسی- مورگان نمونه گیری استفاده شد. ابزار گردآوری داده­ها پرسش­نامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار تحلیل آماری SPSS۲۴،Amos۲۶  استفاده گردید. بر اساس مبانی نظری و پیشینه پژوهشی مدل با ۴ بعد، ۳۰ مولفه تهیه گردید. نتایج حاصل آزمون های آماری حاکی از برازش خوب مدل بوده و یافته ها نشان داد که انعطاف پذیری شناختی رابطه بین ویژگی های محیط پویا و جنگ های آینده  بر عملکرد فرماندهان را تعدیل مثبت می کند و میزان شدت تاثیر قابلیت انعطاف پذیری شناختی ۰.۷۹، ویژگی های جنگ های آینده  ۰.۶۱۲ و پویایی های ماموریتی ۰.۵۸۷ بر عملکرد  بوده و در مجموع ۰.۷۷ درصد از واریانس عملکرد فرماندهان در مدل تبیین گردید.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری شناختی ، جنگ های آینده ، پویایی محیط ماموریتی