ارزیابی عوامل پایدارسازی نظام درآمدی و تامین منابع مالی شهرداری ها با تاکید بر نقش برند سازی مطالعه موردی: کلان شهر ارومیه

بهبود و ترویج رقابت پذیری شهری مهم ترین عامل در توسعه شهری است. از طرفی، تدوین چشم انداز روشن و استراتژی های منعطف مبتنی بر منابع درآمدی پایدار از دغدغه همیشگی شهرهای ایران است. پژوهش حاضر با روش تحلیلی - موردی و رویکرد کمی انجام گرفته است. با توجه به ماهیت داده ها و عدم امکان کنترل رفتار متغیرهای موثر در مسئله نیز از نوع غیرتجربی است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش دلفی، آزمون های تی تک نمونه ای، تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA)، همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندگانه و آزمون تعقیبی شفه در نرم افزار SPSS استفاده شده است. به منظور مدل یابی معادلات ساختاری منابع مالی با استفاده از معادلات ساختاری در نرم افزار Amos مهم ترین متغیرهای اثرگذار در ارزیابی برندینگ کلان شهر ارومیه بررسی شد. ارزیابی منابع درآمدی نشان می دهد که ارومیه از حیث منابع شهرداری در وضعیت پایدار قرار می گیرد و در بقیه اکثریت شاخص ها در وضعیت ناپایدار و نیمه پایدار قرار دارد. در بین شاخص های رویکرد منابع مالی، بالاترین میانگین را شاخص عوارض عمومی (۳۸/۳) و پایین ترین شاخص را کمک های اعطایی دولت و سازمان های دولتی (۸۸/۲) داشته است. همچنین در بین شاخص های رویکرد برندینگ شهری، بالاترین میانگین را بعد خلق جاذبه های شهری (۷۶/۳) و پایین ترین ارزیابی را بعد مشارکت (۱۸/۳) داشته است. نتایج نشان می دهد که در بین مناطق ۵ گانه ارومیه، از نظر تناسب شاخص های برندینگ شهری اختلاف وجود دارد. به طوری که در سطح مناطق ۵ گانه سطح معنی داری با فرض ۰.۰۵>p کمتر از ۰۵/. است. در نتیجه هرچند شرایط شاخص های برندینگ در سطح مناطق متفاوت است، اما نشان از افزایش اثرگذاری درآمد منابع مالی پایدار دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، منابع درآمدی شهرداری ، برند سازی شهری ، کلان شهر ارومیه