بررسی مبانی واحکام فقهی آبزیان با رویکردی بر فلس وقشر

مبانی واحکام فقهی آبزیان یکی از موضوعات مهم می باشد.در آراء مشهور و رایج فقه امامیه ، محدودیت های بسیاری نسبت به خوردن آبزیان وجود دارد. در میان نظرات فقها، نظر مشهور و رایج این است که حیوانات دریایی بجز ماهی فلس دار و میگو همگی حرام میباشند و بر این قول هم ادعای اجماع شده است .دلیل عمده ی این نظر روایاتی است که در آنها ازبود ونبود فلس به عنوان ملاک حلیت و حرمت سخن گفته شده؛ اما این روایات از نظر عده ای از فقها، ازلحاظ سند ضعیف اند. در این مقاله حرمت و حلیت حیوانات دریایی مورد بررسی قرار گرفته و به نظر میرسد که با توجه به اختلاف نظری که در این زمینه دربین فقها و مراجع عظام معاصر وجود دارد، راه برای استفادهی خوراکی و غیر خوراکی ، و از جمله فعالیت های سودمند اقتصادی ، هموارتر از آن باشد که در ابتدا به نظر می رسد. روش انجام این تحقیق ، توصیفی -تحلیلی است .

کلیدواژه ها:

آبزیان ، فلس ، قشر ، حلیت ، حرمت .