بررسی اثربخشی مداخله خانواده درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش رضایت زناشویی در مراجعه کنندگان به مرکز مشاوره آموزش و پرورش ناحیه یک کرج

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله خانواده درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش رضایت زناشویی در مراجعه کنندگان به مرکز مشاوره آموزش و پرورش ناحیه یک کرج بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود که در آن از دو گروه گواه و گروه مورد مداخله استفاده شده است. جامعه آماری، زوج هایی را که به منظور حل تعارضات زناشویی به مرکز مشاوره آموزش و پرورش ناحیه یک کرج مراجعه کرده بودند که از بین آن ها با روش در دسترس ۳۰ زوج به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی بین دو گروه گواه و مورد مداخله آموزش خانواده، قرار گرفتند. برای گروه مورد مداخله در طول ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای رویکرد مبتنی بر ذهن آگاهی اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش فرم کوتاه ۴۷ سوالی پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود که شامل خرده مقیاس های: تحریف آرمانی، رضایت زناشویی، مسائل شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیت های اوقات فراغت، رابطه جنسی، فرزندپروری، خانواده و دوستان، نقش های مساوات طلبی و جهت گیری مذهبی می باشد. از آزمون تحلیل کوواریانس جهت بررسی فرضیه های پژوهش استفاده شد. نتایج نشان داد، خانواده درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی تاثیر معناداری بر روی همه مولفه های رضایت زناشویی داشته و موجب افزایش آن نسبت به گروه کنترل شده است.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، ذهن آگاهی ، خانواده درمانی