سازگاری تحصیلی در دانش آموزان

مسئله موفقیت یا عدم موفقیت در امر تحصیل از مهم ترین دغدغه های هر نظام آموزشی است. موفقیت و پیشرفت تحصیلی در هر جامعه نشان دهنده موفقیت نظام آموزشی در زمینه هدف یابی و توجه به رفع نیازهای فردی است؛ بنابراین نظام آموزشی را زمانی می توان کارآمد و موفق دانست که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آن در دوره های مختلف دارای بیشترین و بالاترین رقم باشد. آموزش و پرورش در هر جامعه انسانی ابزار ضروری برای پیشرفت انسان و توانمندسازی است هدف گسترد یه آموزش و پرورش آماده کردن دانش آموزان برای زندگی مفید در جامعه و آماده سازی آن ها برای آموزش عالی است. سازگاری به توانایی فرد در تطابق با محیط اطرافش اشاره دارد. سازگاری تحصیلی به عنوان یکی از ابعاد کلی سازگاری روانی- اجتماعی مورد توجه پژوهشگران تعلیم و تربیت بوده است. سازگاری تحصیلی به مجموعه واکنش هایی گفته می شود که به وسیله آن فرد آماده می شود تا پاسخی موزون و هماهنگ با شرایط مدرسه و فعالیت هایی که آن محیط از وی می خواهد، ارائه نماید. در واقع سازگاری تحصیلی شامل رضایت از مدرسه، پیشرفت تحصیلی، مورد علاقه معلم بودن، ارتباط با سایر دانش آموزان، نظر مسئولین مدرسه نسبت به عملکرد دانش آموز و. . . می شود. سازگاری تحصیلی ناظر بر توانمندی فراگیران در انطباق خود با شرایط و الزامات تحصیل و نقش هایی است که محیط آموزشی به عنوان یک نهاد اجتماعی فراروی آن ها قرار می دهد. مفهوم وسیع سازگاری تحصیلی مشتمل بر چیزی غیر از توان بالقوه تحصیلی دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، سازگاری تحصیلی ، آموزش و پرورش.