اثر آموزش موسیقی درمانی بر توانبخشی و مهارت بین فردی کودکان کم توان ذهنی شهر رودسر

موسیقی درمانی برای گروه های مختلف درمان جویان موثر شناخته شده است. موسیقی درمانی بیش از هر تکنیک درمانی دیگر با زندگی روزمره آمیخته و با نیاز و احساس آن ها عجین شده است. موسیقی تنها ابزار و وسیله ارتباط فعال کودک با محیط است. موسیقی درمانی یک درمان تخصصی است که در آن با توجه به نیازهای فیزیکی، اجتماعی، شناختی و هیجانی افراد از موسیقی استفاده می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر آموزش موسیقی درمانی بر توانبخشی و مهارت بین فردی کودکان کم توان ذهنی شهر رودسر است. روش پژوهش در این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و پس آزمون و پیش آزمون خواهد بود. همچنین این تحقیق بر حسب هدف کاربردی محسوب می شود و از نظر روش گردآوری داده ها میدانی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کودکان کم توان ذهنی زیر ۱۵ سال شهر رودسر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ است که بصورت در دسترس ۳۰ نفر از آن ها انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمون (آموزش موسیقی درمانی) و گواه قرار گرفتند. موسیقی درمانی در ۱۰ جلسه ۲ ساعته با استفاده از روش آموزشی ارف برای گروه آزمون انجام گرفت. جهت جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۱۹ و با آزمون کواریانس انجام شد. ابزار پژوهش در این مطالعه شامل پرسشنامه ۳۲ گویه ای توانبخشی روان شناختی دوساو پرسشنامه۶۵ سوالی مهارت بین فردی، استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که: با توجه به سطح معنی داری (Sig (۲-tailed) آزمون تی مستقل که برابر با ۰۰۱/۰ به دست آمده است و کمتر از مقدار مفروض ۵/۰ است لذا نتیجه می گیریم که آموزش موسیقی درمانی بر توانبخشی و مهارت بین فردی کودکان کم توان ذهنی شهر رودسر تاثیر معنا داری دارد.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، توانبخشی ، مهارت بین فردی ، کودکان کم توان ذهنی ، شهر رودسر.