تاثیر روش تدریس مبتنی بر شبیه سازی بر خلاقیت دانش آموزان در درس علوم تجربی

در شبیه سازی تدریس و یادگیری بر مبنای تمرین مجازی است. هنگام یادگیری شرکت کنندگان یک اصل را از طریق به کار بردن آن اصل، مطالعه می کنند. تمرین شبیه سازی شده برای وضوح بخشیدن به اطلاعاتی است که یادگیرندگان به آن آگاهی دارند یا تلاش می کنند تا نسبت به آن آگاهی پیدا کنند. در واقع این روش برای اثبات اصول اساسی به کار می رود. شبیه سازی روشی است برای گردآوری، طبقه بندی و ارزیابی اطلاعات و سپس نتیجه گیری بر مبنای آنچه مشاهده شده است نرخ یادداری هنگام شبیه سازی بسیار بالا است. بیان مسالههدف از این پژوهش تعیین اثربخشی روش تدریس شبیه سازی در درس علوم تجربی بر خلاقیت دانش آموزان متوسطه اول منطقه لردگان، در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود. تحلیلداده های این تحقیق با استفاده از نرم افزار spss ۲۵ و در دو سطح آمار توصیفی و آماراستنباطی با تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) تحلیل گردید. نتیجه گیری: در نهایت نتایج تحلیل این پژوهش نشان داد که، روش تدریس مبتنی بر شبیه سازی می تواند تفاوت معناداری در خرده مقیاس های سیالی، بسط و ابتکار آنها داشته P<۰/۰۵ ولی در مولفه انعطاف پذیری خلاقیت آنها تفاوت معناداری وجود ندارد P>۰/۰۵ ودر مجموع این شیوه از تدریس باعث ارتقای خلاقیت در این فراگیران شد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، شبیه سازی ، خلاقیت ، متوسطه اول