اثر بخشی مواجهه درمانی روایتی بر بهبود اضطراب اجتماعی و حساسیت اضطرابی در دانش آموزان مبتلا به وسواس فکری مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان فیروزه

پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) بود. که با هدف اثر بخشی مواجه ه درمانی روایتی بر بهبود اضطراب اجتماعی و حساسیت اضطرابی در دانش آموزان مبتلا به وسواس فکری مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان فیروزه انجام شد. جامعه آماری عبارت است از کلیه دانش آموزان مبتلا به وسواس فکری مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان فیروزه. نمونه این پژوهش با استفاده روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب شدند به دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر ) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه اضطراب اجتماعی جرابک(( ۱۹۹۶ پرسشنامه حساسیت اضطرابی تجدیدنظر شده فلوید و همکاران (۲۰۰۵ ) و پرسشنامه وسواس- اجبار مادزلی استفاده شد. ابتدا آزمودنی ها مورد پیش آزمون قرار گرفتند. سپس، اصول مواجه ه درمانی شناختی-رفتاری در تلاش است نیازهای درمانی نجات یافتگان حوادث تروماتیک ناشی از تروماهای جداگانه را برآورده کند ( اسجایر و همکاران، (۲۰۱۱ به مدت ۷جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد،اماگروه کنترل هیچ مداخله روانشناختی دریافت نکرد. پس از پایان دوره درمان، از هر دو گروه با استفاده از ابزارهای پژوهش پس آزمون به عمل آمد. نتایج پژوهش براساس آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که مواجهه درمانی روایتی بر اضطراب اجتماعی و حساسیت اضطرابی در دانش آموزان مبتلا به وسواس فکری -عملی موثر است.((p < ۰/۰۵

کلیدواژه ها:

مواجهه درمانی روایتی ، اضطراب اجتماعی ، حساسیت اضطرابی ، دانش آموزان مبتلا به وسواس فکری ، عملی.