بررسی اثربخشی بازیهای انفرادی بر بهبود اختلال یادگیری دیکته نویسی براساس رویکرد اقدام پژوهی

پژوهش حاضر با در نظر داشتن بررسی اثربخش بودن بازیهای انفرادی به روی اختلال یادگیری دیکته نویسی یک دختر در کلاس دوم ابتدایی شهرستان کرمانشاه دارای این نوع اختلال که به سبب عدم توانایی تمرکز به وجود آمده بوده، انجام گرفته شده است. طی این پژوهش، ۵ نوع بازی در ۶ جلسه ی ۴۵ دقیقه ای خارج از ساعات کلاسی در دو هفته به صورت انفرادی به وسیله ی دانش آموز انجام شده اند که دو بازی به شکل چاپ شده به روی کاغذ، دو بازی برگرفته از فعالیتهای کتاب درسی و یک بازی به شکل نرم افزار نصب شده به روی تلفن همراه بودند. مشاهدات حین بازی و نتایج هر بازی بر روی عملکرد طبیعی دانش آموز طی زنگهای کلاسی هر هفته مورد بررسی قرار گرفتند. گزارشهای حاصل از این پژوهش به شکل جدول کدگذاری به شکل کدهای باز، محوری و گزینشی جمعبندی شدهاند تا جمعا۶۹ ۰ کد باز، ۹ کد محوری به دست آمدهاند تا در سه مقوله ی آسیبهای اختلالات یادگیری دیکته نویسی بر دانش آموزان، بازیهای اجرایی در روند بهبود اختلالات یادگیری دیکتهنویسی و تاثیر بازی بر بهبود اختلالات یادگیری به عنوان کدهای گزینشی جای گرفتهاند. در نتیجه این موضوع مشخص شد که اگر بتوانیم اختلالات یادگیری را در دانش آموزان با توجه به عملکرد آنان در دروس دارای اختلالات یادگیری و دروس عادی تشخیص دهیم و بازیهایی متناسب با سلیقه و شرایط آنان انتخاب کنیم، میتوانیم تاثیر مثبت بازی در بهبود اختلالات یادگیری دیکتهنویسی را مشاهده کنیم.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ، اختلالات دیکته نویسی ، اقدام پژوهی ، املا.