استفاده از حرارت اتلافی سیکل تبرید دو اثره برای تولید آب آشامیدنی و تحلیل اقتصادی و انرژی

با توجه به بحران انرژی و آب آشامیدنی (PW) ضمن بروز مشکلات زیست محیطی فراوان در اثر استفاده از سوخت های فسیلی، ضروری می باشد که از حرارت اتلافی تجهیزات صنعتی برای تولید PW بدون استفاده از منبع انرژی دیگر استفاده کرد. سیکل تبرید دو اثره(DERC) یکی از تجهیزات صنعتی پرکاربرد می باشد که حرارت اتلافی با ارزش در دمای بالا دارد. در این تحقیق انرژی اتلافی ذکر شده به عنوان یک منبع انرژی مستقل برای تولید PW در سیستم های آب شیرین کن حرارتی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به انواع مختلف سیستم های آب شیرین کن حرارتی که قادر به استفاده از حرارت اتلافی می باشند، چهار سیستم آب شیرین کن حرارتی شامل آب شیرین کن تبخیری تک اثره (SEE)، آب شیرین کن تبخیری سه اثره (TEE)، آب شیرین کن تراکمی تبخیری جذبی تک اثره (SEAdVC) و آب شیرین کن تراکمی حرارتی تک اثره (SETCV) از دیدگاه انرژی و اقتصادی به طور جامع مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. با استفاده از سیستم های ترکیبی ارائه شده در این مقاله، ضمن بهبود بازدهی سیستم بین ۱۰.۶۱ تا ۵۷.۰۲ درصد، می توان ۸.۷ تا ۴۶.۹۲ متر مکعب در روز PW و ۵.۶ مگاوات ساعت در روز سرمایش تولید کرد. برای انتخاب بهترین روش شیرین سازی آب در ترکیب با سیکل DERC، روش های ارائه شده با توجه به ضرایب وزنی حاصل شده برای سناریوهای متنوع با اولویت های مختلف با استفاده از روش (AHP) امتیاز دهی و مقایسه شدند. روش TEE بهترین گزینه در سناریویی است که PW تولیدی و هزینه های مربوط به آن در اولویت هستند. با این وجود، اگر همه معیارهای در نظر گرفته شده دارای ضریب وزنی یکسان باشند، روش SETVC بالاترین امتیاز را بین روش های مورد بررسی دارد.

کلیدواژه ها:

سیکل تبرید تراکمی دو اثره ، سیستم آب شیرین کن حرارتی ، انرژی اتلافی ، آب قابل شرب ، سیستم ترکیبی