آثار حقوقی و فقهی قرابت رضاعی مطابق قوانین جمهوری اسلامی ایران

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 368

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HEPCONF03_017

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1402

چکیده مقاله:

رضاع در لغت به معنی شیر خوردن است. شیر خوردن طفل از زنی که مادر طبیعی و نسبی او نیست با شرایطی که قانون گذار مقرر داشته ایجاد یک نوع رابطه خویشاوندی می کند که آن را قرابت رضاعی وخیشاوندی رضاعی میگویند وطبق قانون مدنی ایران قرابت رضاعی بنابر شرایطی از حیث حرمت نکاح در حکم قرابت نسبی است. درباره دلیل این حرمت گفته شده است که شیرخوارگی در زمان کودکی ایجاد هم خونی می نماید قرابت رضاعی ویژه حقوق اسلام و کشورهای اسلامی است و در قانون مدنی ترکیه با وجود اینکه ترجمه قانون مدنی سوئیس است این گونه قرابت به رسمیت شناخته شده است، لیکن در حقوق فرنگی قرابت رضاعی وجود ندارد . ایجاد قرابت رضاعی نیازمند شرایط بخصوصی هست و طبق ادله های فقهی و دینی ازدواج با خواهر و برادر و خویشاوند های رضاعی حرام است و باطل ، خویشاوند های رضاعی فرد ، در حکم محارم شخصی خود فرد هستند.

نویسندگان

نسرین کریم پور

دانشجوی کارشناسی حقوق ،دانشگاه پیام نور بوکان ،اذربایجان غربی ،ایران

حمید کاظمی

دانشجو کارشناسی حقوق ،دانشگاه آزاد ، قائمشهر مازندران،ایران