اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر پرخاشگری و فرزند پروری والدین دارای کودکان دچار اختلال اضطراب مقطع دبستان شهرستان فیروزآباد

پژوهش حاضر درصدد تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر پرخاشگری و فرزند پروری والدین دارای کودکان دچار اختلال اضطراب مقطع دبستان شهرستان فیروزآباد بود. جامعه آماری پژوهش حاضر والدین دانش آموزان مقطع دبستان در شهر فیروزآباد بود. که بنابر آمار گرفته شده از آموزش و پرورش شهرستان فیروزآباد ۱۵۸۰نفر درسال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. نمونه آماری شامل ۲۰۰ نفر از والدین دانش آموزان بود که به شیوه تصادفی خوشه ایی از چهار مدرسه از بین دبستان های شهرستان فیروزآباد انتخاب شد. سپس آن ها به وسیله پرسشنامه های پرخاشگری مورد آزمون قرار گرفتند. تعداد ۹۰ والد که نمرات پرخاشگری آنها نشان دهنده پرخاشگر بودن است به شیوه هدفمند انتخاب شدند سپس بین کودکان آنان پرسشنامه اضطراب کودک توزیع شد تعداد ۶۰ دانش آموز که میانگین نمره آنان بیشتر از حد پرسشنامه بود به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس به روش تصادفی از راه قرعه کشی به دو گروه ۳۰ نفری آزمایش و گواه تقسیم شد تا اثربخشی آموزش تنظیم هیجان در آنان سنجیده شود.لازم به ذکر است که به دلیل شیوع بیماری کرونا آموزش ها کاملا مجازی برگزار شد. این مداخله در طی یک ماه در ده جلسه یک ساعتی انجام شد. سپس اطلاعات به وسیله پرسشنامه پرخاشگری دمیر(۲۰۰۰) و پرسشنامه سبک های فرزند پروری یانگ(۱۹۹۸) جمع آوری شد و در نرم افزار spss۲۱ تجزیه و تحلیل شد. نتابج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان توانست میزان پرخاشگری را در والدین، کودکان دچار اختلال اضطراب مقطع دبستان کاهش دهد و فرزند پروری آنان بهبود پیدا کند.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، پرخاشگری ، فرزندپروری ، والدین ، کودکان ، اضطراب.