بررسی رابطه مدیریت استعداد هوشمند با جانشین پروری درآموزش عالی به منظور ارایه مدل

هدف از این پژوهش بررسی رابطه مدیریت استعداد هوشمند با جانشین­پروری به­منظور اطمینان از تداوم رهبری در منصب­های کلیدی، حفظ و توسعه سرمایه معنوی، سرمایه دانش برای آینده و تشویق افراد به توسعه است. روش تحقیق توصیفی با رویکرد پیمایشی است. اطلاعات مورد نیاز برای تحلیل از پرسشنامه محقق­ساخته که روایی آن از منابع موجود و نظرات صاحب­نظران و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۰/۸۸۲) تعیین گردید. جامعه آماری این پژوهش اعضاء هیات علمی استادیار به بالا و کارکنان با مدرک فوق لیسانس به بالا در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی استان خراسان رضوی که در مجموع ۱۲۰۰ نفر هستند. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای و تعداد ۲۹۱ نفر به­عنوان حجم نمونه آماری انتخاب گردید و یافته­های حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی، استراتژی، جذب، ارزیابی و کشف استعداد را به­عنوان مولفه­های اصلی مدیریت استعداد و یادگیری سازمانی، بسط و تسهیم و خلق دانش را به عنوان مولفه­های اصلی مدیریت دانش نشان داد و مولفه­ کاربرد با ضریب استاندارد (۰/۸۷) و مولفه حفظ استعداد با ضریب استاندارد (۰/۸۶) به ترتیب بیشترین تاثیر را دارند. همچنین تحلیل عاملی تاییدی رابطه ­مدیریت استعداد هوشمند و جانشین­پروری با ضریب استاندارد (۰/۹۳) را تایید کرده وآماره آزمون، شدت (ضریب همبستگی) این رابطه را ۰/۳۹۴ ارزیابی کرده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد هوشمند ، جانشین پروری ، آموزش عالی