مدل تاثیر رهبری معنوی بر معنویت در کار؛ متغیرهای میانجی عدالت سازمانی و عزت نفس سازمانی

هدف از این پژوهش تبیین تاثیر رهبری معنوی بر معنویت در کار با میانجی عدالت سازمانی و عزت نفس سازمانی است. تحقیق فوق به لحاظ هدف کاربردی، از حیث جمع آوری داده ها توصیفی – همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل دبیران شهرستان نقده که از طریق فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی۲۸۹ نفر انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه رهبری معنوی فرای و همکاران (۲۰۰۵) با پایایی ۹۳/۰، پرسشنامه معنویت در کار میلیمن و همکاران(۲۰۰۳) با پایایی ۸۴/۰، پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورهن(۱۹۹۳) با پایایی ۸۸/۰ و پرسشنامه عزت نفس سازمانی پیرس و همکاران (۱۹۸۹) با پایایی ۸۸/۰ و روایی همگرا و روایی واگرای مناسب استفاده شد. به منظور آزمون نیکویی برازش از مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی تجزیه و تحلیل صورت گرفت. نتایج تحلیل نشان داد، رهبری معنوی بر معنویت در کار، عدالت سازمانی و عزت نفس سازمانی تاثیر مثبت و معنا داری دارد و این تاثیر زمانیکه متغیر های میانجی عدالت سازمانی و عزت نفس سازمانی وارد معادله می شوند، پایدار است. رهبری معنوی ۶۳% از تغییرات معنویت در کار را به طور مستقیم تبیین می کند. متغیر برون زا به طور غیر مستقیم با میانجی گری عدالت سازمانی ۲۳% بر متغیر درون زا تاثیر دارد. همچنین متغیر مستقل با میانجی گری عزت نفس سازمانی بر معنویت در کار ۲۵% تاثیر دارد. ضریب معناداری تمامی مسیرها از۹۶/۱ بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

رهبری معنوی ، معنویت درکار ، عدالت سازمانی ، عزت نفس سازمانی