الگوسازی و پیش بینی نوسانات شاخص کل قیمت بورس اوراق بهادارتهران با استفاده از الگوهای واریانس ناهمسان شرطی خود رگرسیو

در این مقاله، با برازش تعدادی الگوی خانواده واریانس ناهمسان شرطی برای سری شاخص کل قیمت بورس اوراق بهادار تهران (TEPIX) مقایسه ای بین دقت برازش این الگوها بر پایه معیارهای هنان- کوئین (HQ)، اطلاع آکائیک (AIC) و شوارز (SC) انجام شده است. الگوهای در نظر گرفته شده کلاس الگوهای واریانس ناهمسان شرطی خودرگرسیو تعمیم یافته، واریانس ناهمسان شرطی خودرگرسیو تعمیم یافته نمایی و واریانس ناهمسان شرطی خودرگرسیو تعمیم یافته انباشته را شامل می شود که در هر کلاس از سه نوع توزیع نرمال، t- استیودنت و توزیع خطای تعمیم یافته استفاده شده که نتایج حاکی از این است که الگوی IGARCH با توزیع نرمال از برازش بهتری نسبت به سایر الگوها برخوردار است. در ادامه به بررسی قدرت پیش بینی کنندگی و مقایسه پیش بینی های 1، 5، 10 و 22 گامی (متناظر با پیش بینی یک روز، یک هفته، دو هفته و یک ماه بعد) الگوهای مورد بررسی بر اساس معیار اطلاع آکائیک، معیار شوارز، معیار میانگین توان دوم فاصله واریانس شرطی و توان دوم بازده های لگاریتمی و معیار خطای پیش بینی استاندارد شده؛ پرداخته شده که نتایج مبین این است که الگو IGARCH-N در رقابت با سایر الگوها، نتایج قابل قبولی را بدست آورده و به نظر می رسد که برای پی بینی کوتاه مدت بهتر است از این الگوها استفاده نمائیم اما هر چه افق پیش بینی ها بلند تر می شود نتیجه به نفع الگو GARCH-t و GARCH-GED تغییر می کند.