غربال لاین های اوتایپ چغندرقند از نظر مقاومت به پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 73

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRSB-37-2_002

تاریخ نمایه سازی: 28 شهریور 1402

چکیده مقاله:

به ­منظور شناسایی لاین های اوتایپ چغندرقند مقاوم به پوسیدگی ریشه ریزوکتونیایی، تعداد ۵۱ لاین اوتایپ به همراه شاهد مقاوم و حساس در میکروپلات های ایستگاه اکباتان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان در سال ۱۴۰۰ ارزیابی شدند. برای آلوده­سازی مصنوعی­ بوته­ها، جدایه Rh۱۳۳ از قارچ Rhizoctonia solani- AG۲-۲ بر روی بذر ذرت تکثیر و در کنار ریشه های ۶۳ روزه چغندرقند قرار داده شد. در پایان فصل، ریشه ها برداشت و بر اساس مقیاس یک تا نه نمره دهی انجام و شاخص بیماری و شاخص برداشت بر مبنای آن برآورد شدند. مقایسه میانگین ژنوتیپ­ها نشان داد اوتایپ­های شماره ۹ (FCOT ۹۹۰۰۸۴) و ۱۹ (FCOT ۹۹۰۰۹۴) به ترتیب با مقادیر ۵۵/۳و۷۶/۳ واحد کمترین مقدار شاخص بیماری و با مقادیر ۴۹/۸۲ و ۴۹/۳۲ درصد بالاترین شاخص برداشت را به خود اختصاص دادند. بر اساس نتایج تجزیه خوشه­ای ۴۸ ژنوتیپ چغندرقند تحت شرایط میکروپلات به پنچ گروه تقسیم شدند بین این گروه­ها از نظر تعداد بوته، تعداد ریشه، شاخص بیماری و شاخص برداشت اختلاف معنی­داری وجود داشت. اوتایپ­های شماره۴ (FCOT ۹۹۰۰۷۹)،۹ (FCOT ۹۹۰۰۸۴)، ۱۹ (FCOT ۹۹۰۰۹۴)، ۳۰ (FCOT ۹۹۰۱۰۵)، ۴۷ (FCOT ۹۹۰۱۲۲) و رقم شاهد مقاوم ۵۲ (Check۱) در گروه شماره ۵ قرار گرفتند که بالاترین مقدار شاخص برداشت و پایین­ترین شاخص بیماری را به خود اختصاص دادند. گروه بندی ژنوتیپ های اوتایپ بر اساس شاخص SIIG نشان داد ژنوتیپ­های شماره ۱۹ (FCOT ۹۹۰۰۹۴) و ۹ (FCOT ۹۹۰۰۸۴)، ۳۰ (FCOT ۹۹۰۱۰۵)، ۴ (FCOT ۹۹۰۰۷۹)، ۴۷ (FCOT ۹۹۰۱۲۲) به ترتیب با مقادیر۰/۸۵۴ و ۰/۸۲۴، ۰/۷۴۱، ۰/۷۰۸ و ۰/۷۰۱  نزدیک­ترین ژنوتیپ­ها به ژنوتیپ های ایده­آل از لحاظ مقاومت به ریزوکتونیا بودند.

نویسندگان

حمزه حمزه

استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.

مهدی حسنی

استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.

حامد منصوری

استادیار بخش تحقیقات چغندرقند، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Biancardi E. History of sugar beet breeding. In Genetics and ...
  • Büttner G, Pfähler B, Märländer B. Greenhouse and field techniques ...
  • Ebrahimi Koulaee H, Mahmoudi SB, Hasani M. Evaluation of the ...
  • Ebrahimi Koulaei H, Mansouri H, Aghaeezadeh M, Mohammadian R, Soltani ...
  • Fattahi SH, Zafari D, Mahmoudi SB. Evaluation of superior sugar ...
  • Katharina S, Wigg F, Goldman L. Variability in Reaction to ...
  • Liu YX, Qi AM, Khan FR. Age-Dependent Resistance to Rhizoctonia ...
  • Mahmoudi SB, Ghashghaie S. Reaction of sugar beet S۱ lines ...
  • Mahmoudi SB, Mesbah M, Alizadeh A. Pathogenic variability of sugar ...
  • Soltani Nezhad S, Mahmoodi SB, Farrokhi Nezhad R. Characterization of ...
  • Wigg KS, Goldman IL. Variability in reaction to root and ...
  • Windels CE, Panella L, Ruppel EG. Sugar beet germplasm resistant ...
  • Zali H, Sofalian O, Hasanloo T, Asghari A, Hoseini SM. ...
  • Zali H, Sofalian O, Hasanloo T, Asghari A, Zeinalabedini M. ...
  • نمایش کامل مراجع