بررسی علل و عوامل پرخاشگری در کلاس درس ومحیط مدرسه و ارائه راهکارها برای مقابله و رفع آن

پرخاشگری با قصد آسیب جسمی یا روانی به شخص دیگری مشخص می شود. تفاوت آن با خشم این است که خشم پاسخی طبیعی به اتفاقی ناخوشایند است یا کسی که احساس می کنید در حق شما اشتباه کرده است.پرخاشگری تحت تاثیر عوامل بیولوژیکی، اجتماعی، محیطی و روانی است. همچنین گاهی اوقات، عوامل ژنتیکی می تواند افراد را مستعد پرخاشگری کند. به عنوان مثال، برخی از افراد با استعداد نسبتا ثابت شخصیتی به دنیا می آیند تا به موقعیت های خاص با پرخاشگری پاسخ دهند. این به عنوان خشم صفت شناخته می شود. پرخاشگری وسیله ای رفتاری است که فرد به وسیله آن خواستار به دست آوردن هدفی دیگر است و ابدا قصد حمله به دیگران یا اذیت کردن آنها را ندارد مثلا کودکی بزهکار کیف خانمی را می رباید تا به این وسیله مورد تشویق و تایید گروه همسالان قرار گیرد ممکن است پرخاشگری جنبه انتقام گیری نیز داشته باشد. یعنی کودکی که مورد اذیت و آزار قرار گرفته و نتوانسته خشم خود را ابراز کند، اکنون با پرخاشگری به کاهش اضطراب خود می پردازد. در این جا پرخاشگری وسیله ای است که کودک با توسل به آن می خواهد به هدف خود یعنی کاهش اضطراب دست یابد.آموزش و پرورش جدید صحنه ای از یادگیری های متقابل از همه رسانه ها، افراد و تاثیرات فرهنگی همه جوامع است. خیلی از دانش آموزان از کوچک ترین وقایع جهان و محیط قبل از معلمان و مدیران خود آگاه می شوند و انتظارات خاصی از آن ها دارند. در چنین شرایطی، تغییر و اصلاح رفتار تابع درک عمیق علل رفتار است. به همین دلیل برای برقراری انضباط و اصلاح رفتار باید معلمان و مدیران اصول رفتار شناسی و برقراری انضباط را درک و نگرش های درست و عالمانه ای نسبت به آن داشته باشند تا در کارهای پرورشی خود موفق باشند.

کلیدواژه ها:

معلم ، مدرسه ، دانش آموز ، پرخاشگری ، یادگیری