استفاده از الگوریتم بهینه سازی مبتنی بر آموزش و یادگیری بمنظور بهبود عملکرد جهت جایابی و بهره برداری از تولیدات پراکنده و تجهیزات جبرانساز به طور هماهنگ در شبکه توزیع شعاعی

هدف از این مقاله، استفاده از الگوریتم بهینه سازی مبتنی بر آموزش و یادگیری بمنظور بهبود عملکرد جهت جایابی و بهره برداری از تولیدات پراکنده و تجهیزات جبرانساز به طور هماهنگ در شبکه توزیع شعاعی می باشد. افزایش بارگذاری و نیاز به بهره برداری اقتصادی از شبکه های انتقال و توزیع، شرکت های مرتبط را بر آن داشته تا از شبکه های فوق در حداکثر راندمان و بارگذاری ممکن استفاده کنند. برای مرتفع کردن این مشکلات در این پژوهش از عنصر جبرانساز موازی شبکه توزیع به نام DSTATCOM و منابع تولید پراکنده استفاده شده است و تا حدامکان سعی شده است که این مشکلات را کاهش پیدا کند. با استفاده از نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که حضورDSTATCOM با قابلیت تزریق جریان راکتیو، باعث تغییر پروفیل جریان به دلیل تامین جریان مورد نیاز شبکه در طول فیدرهای شعاعی شده که این موضوع موجب کاهش جریان کشیده شده از ابتدای فیدر می شود. در نتیجه این موضوع تلفات کاهش یافته و پروفیل ولتاژ نیز اصلاح می شود. موقعیت و اندازه DSTATCOM به شدت در میزان تاثیرگذاری آن بر روی تلفات و نیز پروفیل ولتاژ موثر است. حضور منبع تولید پراکنده با قابلیت تزریق توان اکتیو، هرچند تا حدی موجب تقویت پروفیل ولتاژ می شود، حضور DSTATCOM این موضوع را بیشتر تقویت می کند. ضمنا حضور منابع تولید پراکنده نیز باعث کاهش اندازه DSTATCOMو تا حدودی تغییر موقعیت آن خواهد شد. شبیه سازی بر روی شبکه تست IEEE ۳۰ باسه انجام و با استفاده از نرم افزار متلب صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

جبران کننده استاتیکی ، شبکه های توزیع شعاعی ، منابع تولید پراکنده ، پروفیل ولتاژ ، الگوریتم بهینه سازی مبتنی بر آموزش و یادگیری