طراحی الگوی تاب آوری کسب وکارهای نوپا: مسیری به سوی آینده نگاری کسب وکارهای نوپا

هدف: تاب­آوری در کسب و کارهای نوپا، مساله چالش­برانگیزی است که نظر سیاست­گذاران این حوزه و صاحبان کسب و کار را به خود جلب کرده است. پژوهش حاضر، تلاشی به­منظور ارائه مدل طراحی الگوی تاب­آوری کسب و کارهای نوپا،  به­عنوان  مسیری به­سوی آینده­نگاری  کسب و کارهای نوپاست. روش: این پژوهش، از لحاظ هدف، کاربردی است و از منظر گردآوری اطلاعات، یک پژوهش کیفی است که با روش تحلیل محتوا انجام شده است. روش گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه­ساختاریافته است. مصاحبه با مشارکت­کنندگان، تا رسیدن به نقطه اشباع نظری ادامه یافته است که این مهم، با انجام ۱۵ مصاحبه حاصل گردید. مشارکت­کنندگان، با روش گلوله برفی و هدفمند انتخاب شده و تجزیه و تحلیل داده­ها، به­واسطه سه مرحله کدگذاری (باز، محوری، گزینشی) با نرم­افزار MAXQDA۲۰۲۰ بوده است. یافته­ ها: بر اساس نتایج تحقیق مولفه­های «تاب­ آوری شناختی، تاب­ آوری مالی، تاب­آوری انطباقی» و همچنین عوامل سازمانی تاثیر گذار پیشایند، پیشران­ها و پس­ران­ها و پیامدهای تاب­ آوری مشخص شدند. در این پژوهش، آینده­نگاری و آینده ­پژوهی، از عوامل پیشران تاب­آوری کسب و کارهای نوپا شناخته شدند. نتیجه­ گیری: تاب­ آوری موجب می­شود تا کسب و کارها، به شرایط پویای محیط خود پاسخ موثری داده و شایستگی هایشان را از طریق آینده نگری استراتژیک به حداکثر برسانند و درنتیجه، ارزش بیشتری را نسبت به رقبای خود در حوزه کسب و کارها کسب کنند. در این خصوص، می­توان ادغام آینده­نگاری در فرایند تاب­آوری کسب و کارها را به­عنوان یک عامل تسهیل­گرو پیشران پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تاب آوری کسب و کارها ، کسب و کار نوپا ، آینده ، آینده نگاری کسب و کارهای نوپا