نقش بازی ها و سرگرمی ها در فرآیند آموزش و پرورش دانش آموزان

با توجه به اینکه، آموزش وپرورش ابتدایی درواقع نقطه ورود یک حرکت طولانی و مهم در زندگی کودکان است و همچنین ازآنجاکه سنگ بنای شخصیت کودکان در همین سالهای اولیه دوره ابتدایی گذاشته میشود، بنابراین این دوره هم ازنظر کمی و هم ازنظر کیفی مهم است؛ چراکه مخاطبین این دوره کودکانی هستند که هنوز شخصیت اصلی آنها شکل نگرفته و نحوه برخورد و آموزش در این دوره تاثیر عمیقی در عملکرد و پیشرفت تحصیلی آیندە آنها دارد. (سیف، ۱۳۸۸(. شواهد نشان می دهد دانش آموزان بخش اعظمی از زمان و توانایی های هوش و شناختی خود را صرف امور تحصیلی می نمایند و به این ترتیب از پرداختن به رشد اجتماعی خویش غافل می مانند که از این میان می توان به کسب مهارتهای نحوه تعاملات اجتماعی و یادگیری مهارتهای پایه که برای زندگی در اجتماع خارج از خانه و مدرسه به آن نیاز دارند، اشاره نمود یکی از روشهای یادگیری فعال، استفاده از بازی است. بازی ازجمله امکاناتی است که می توان جهت آموزش و ایجاد انگیزه در کودکان از آن استفاده کرد، بازی به عنوان یکی از عوامل اصلی پیشرفت تحصیلی و یادگیری در دانش آموزان شناخته شده است که نقشها و هنجارهای اجتماعی و نیز مهارتهای حل مسئله، مهارتهای زبانی و سازگاری با جامعه را به آنان می آموزد(اندرسون ؛۲۰۱۰) .

کلیدواژه ها:

بازی ، آموزش و پرورش ، تعاملات اجتماعی ، مدرسه ، دانش آموزان ، روشهای یادگیری