بررسی اثربخشی آموزش مولفه های مثبت روانشناختی بر احساس خودارزشمندی و باورهای فراشناختی فرزندان جانبازان مبتلا به PTSD

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مولفه های مثبت روانشناختی بر خودارزشمندی و باورهای فراشناختی فرزندان جانبازان مبتلا به PTSD انجام گرفت و از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی بود. نمونه پژوهشی در این بررسی شامل ۴۰ نفر از نوجوانان فرزند جانبازان شهرستان کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ بود که به روش نمونه گیری داوطلبانه با جایگزینی تصادفی بر اساس ملاک های ورود انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. داده های تحقیق از طریق پرسشنامه های خودارزشمندی کروکر و همکراان (۲۰۰۳) و پرسشنامه باورهای فراشناختی ولز (MCQ-۳۰) جمع آوری گردید. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۰ و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین میانگین نمرات پس آزمون خودارزشمندی (۱۴/۰=ἡ، ۰۵/۰˂P، ۰۹/۶=(۱و۳۵)F) و باورهای فراشناختی (۳۹/۰=ἡ، ۰۱/۰˂P، ۶۵/۲۲=(۱و۳۵)F) بعد از حذف اثر پیش آزمون، در گروه های آزمایشی تفاوت معنی داری وجود دارد و آموزش مولفه های مثبت روانشناختی منجر به ارتقای خودارزشمندی و کاهش باورهای فراشناخت منفی در اعضای گروه آزمایش در مرحله پس آزمون، در مقایسه با گروه کنترل شده است. بر اساس نتایج حاصله می توان گفت که آموزش مولفه های مثبت روانشناختی منجر به ارتقای وضعیت روانشناختی و خودارزشمندی فرزندان جانبازان شد.

کلیدواژه ها:

مولفه های مثبت روانشناختی ، خودارزشمندی ، باورهای فراشناختی ، فرزندان جانبازان ، PTSD