بررسی پایداری عملکرد دانه لاینهای امیدبخش جو در مناطق معتدل استان خراسان رضوی

هدف از این تحقیق ارزیابی ژنوتیپها، محیطها و تجزیه آثار متقابل ژنوتیپ × محیط بر عملکرد دانه ۲۰لاینامیدبخش جو با استفاده از تجزیه مدل اثرات اصلی افزایشی و ضرب پذیر امی ) (AMMIبود. آزمایشات در دوایستگاه تحقیقات کشاورزی نیشابور و طرق مشهد طی سالهای ۱۳۹۴-۹۶به مدت دو سال زراعی اجرا شدند. نتایجحاصل از تجزیه امی بر روی عملکرد دانه نشان داد که آثار اصلی ژنوتیپ، محیط، آثار متقابل آنها و دو مولفه اول اثرمتقابل معنیدار بودند. نمودارهای بایپلات امی قادر به تفکیک ژنوتیپهای پایدار و محیطهای با قدرت تفکیک بالااز محیطهای ضعیف بودند. در محیطهای مورد بررسی بر اساس نتایج تجزیه امی و پارامتر های پایداری موردمطالعه، ژنوتیپهای ۱و ۱۰با عملکرد بالاتر از میانگین دارای بیشترین پایداری بودند در صورتیکه ژنوتیپهای ۱۹و ۲با بیشترین تاثیر در اثر متقابل ناپایدارترین ژنوتیپها شناخته شدند. نتایج حاصل از توصیه ژنوتیپها برای دومنطقه مورد مطالعه در مدل امی نشان داد که ژنوتیپهای ۹ ،۱۸و ۱بیشترین سازگاری را در دو سال زراعی بهشرایط مشهد داشتند، در حالیکه ژنوتیپ ۲۰بیشترین سازگاری را به شرایط نیشابور در دو سال زراعی طی اینبررسی نشان دادند

کلیدواژه ها:

آثار متقابل ، جو ، ژنوتیپ× محیط ، عملکرد دانه ، مدل AMM